Jakich języków warto się uczyć ?

W dzisiejszych czasach znajomość języków obcych niesie za sobą wiele korzyści.
Osoba biegle posługująca się chociażby jednym obcym językiem może starać się o lepiej płatną pracę w Polsce, za granicą czy w firmie zagranicznej mającej przedstawicielstwo w naszym kraju.
Znajomość języka pozwala nam również na poznawanie nowych kultur, a podróżując do danego kraju osoba znająca język czuje się pewniej, może swobodnie nawiązywać kontakty, zawierać nowe znajomości, czy zwiedzać dany kraj.
Poniżej przedstawiamy 7 najpopularniejszych języków używanych w dzisiejszym świecie.

 

 

 

Język angielski
Chyba nie zdziwi nikogo fakt, że właśnie angielski znalazł się na pierwszej pozycji w zestawieniu. Język ten jest językiem obcym, którego jako pierwszego uczy się wiele osób na całym świecie. Dane pokazują, że jego znajomość deklaruje około 1,5 miliarda ludzi mieszkających na wszystkich kontynentach. Biegła znajomość angielskiego pozwala rozwinąć skrzydła w biznesie, ułatwia współpracę międzynarodową, daje większe możliwości znalezienia ciekawej pracy, umożliwia łatwiejsze komunikowanie się z potencjalnymi kontrahentami oraz bezproblemowe poruszanie się podczas wyjazdów zagranicznych. Powszechnie uważa się też, że jest to jeden z najłatwiejszych języków do opanowania.

Język chiński
Niewątpliwie słyszeliście, że chiński to jeden z najstarszych języków świata. To także język z nieograniczoną przyszłością, którego poznanie otwiera drzwi do kariery lub rozwinięcia kontaktów biznesowych.
Sama nauka tego języka z pewnością przyniesie sporo korzyści. Nie tylko będziemy mogli pochwalić się znajomością tak egzotycznego języka jak chiński i skorzystać z okazji spędzenia wakacji w tym kraju, ale z całą pewnością wzrośnie nasza pozycja na rynku pracy,
obecnie bowiem polskie firmy coraz chętniej nawiązują współpracę z kontrahentami z Chin.
Drugim aspektem, za którym przemawia znajomość tego właśnie języka jest to, że coraz więcej Chińczyków inwestuje swoje pieniądze w krajach Europy. Z danych statystycznych wynika, że w roku 2010 Chińczycy ulokowali w całej Europie ponad 6 mld USD, a w roku 2014 wartość ta wzrosła do 55 mld.
Jak widać powodów, dla których warto znać ten język jest znacznie więcej niż by się mogło wydawać.

Język arabski
Na pozycji trzeciej znajduje się język arabski.
Język ten należy do grupy języków semickich, jest językiem urzędowym w 22 państwach, wśród których należy wymienić Arabię Saudyjska, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Jemen, Katar, Bahrajn, Kuwejt, Irak, Syrię, Palestynę (autonomia), Jordanię, Liban, Egipt, Sudan, Somalię, Dżibuti, Komory, Oman, Tunezję, Libię, Maroko, Algierię i Mauretanię.
Ze względu na rosnące zainteresowanie światem arabskim i kulturą muzułmańską, liczba osób komunikujących się w tym języku, z roku na rok stale wzrasta.
Znajomość języka arabskiego może przynieść wiele korzyści. Mówiąc po arabsku mamy duże szanse na nawiązanie kontaktów handlowych z firmami arabskimi, a posługiwanie się językiem naszych potencjalnych kontrahentów z pewnością wzmocni naszą pozycję w kontaktach handlowych i negocjacjach. Dodatkowym argumentem przemawiającym za tym, że warto znać arabski są zarobki tłumaczy przysięgłych języka arabskiego, mogących pochwalić się sporo wyższymi stawkami za tłumaczenia, aniżeli tłumacze najbardziej popularnych języków takich jak na przykład angielski czy niemiecki.
Zgodnie z powiedzeniem Rogera Bacona „Znajomość języków jest bramą do wiedzy” ‒ może warto zainwestować w swój rozwój i rozpocząć przygodę właśnie z tym językiem?

Język hiszpański
Choć jest wiele sprzeczności czy to właśnie język hiszpański powinien być tak wysoko na naszej liście najbardziej popularnych języków świata, przytoczymy tu parę  danych.
Otóż językiem hiszpańskim biegle włada co dziesiąty mieszkaniec ziemi i jest to język ojczysty ponad 600 mln ludzi na świecie.
Zainteresowanie językiem hiszpańskim w dziedzinie kultury, ekonomii oraz polityki wzrasta z każdym dniem, a jego zastosowanie można ujrzeć chociażby w świecie nauki lub techniki. Rozważając kwestię rozpoczęcia nauki języka obcego, warto zatem wziąć po uwagę również ten język.

Język francuski
Językiem francuskim porozumiewa się ponad 200 mln ludzi na 5 kontynentach. Francuski jest drugim zaraz po angielskim, najczęściej wybieranym językiem obcym. Zainteresowanie językiem francuskim wzmocniła emigracja zarobkowa naszych rodaków do Francji.
Znając ten język możemy liczyć na wyższe wynagrodzenie, a wiele instytucji europejskich w tym również Parlament Europejski chętnie zatrudnia osoby władające biegle tym językiem.

Język niemiecki
Znajomość języka naszych zachodnich sąsiadów otwiera nam drzwi do kariery zawodowej. Język ten uchodzi za najczęściej używany język przez Europejczyków.
Językiem niemieckim posługuje się około 81 mln mieszkańców Niemiec, jest on również językiem urzędowym takich krajów jak Austria, Szwajcaria, Luksemburg i Liechtenstein.
Niemcy już od wielu lat są atrakcyjnym krajem dla inwestorów zagranicznych, ale również osób poszukujących pracy we wszystkich niemal zawodach. Na portalach oferujących pracę aż roi się od ogłoszeń dla osób znających biegle język niemiecki, tak więc wiele przemawia za tym by rozpocząć naukę właśnie tego języka.

Podobne artykuły:
Najdziwniejsze języki świata

Ile jest języków na świecie?

21-lutego Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego

 

„Fałszywi przyjaciele” w języku słowackim

Pochodzące z języka angielskiego tak popularne określenie ‘fałszywy przyjaciel’ (ang. false friend) oznacza parę słów lub wyrażeń brzmiących w dwóch językach tak samo lub podobnie, ale mających zupełnie inne znaczenie. W literaturze przedmiotowej bywają one określane rozmaicie, również jako:  fałszywi przyjaciele tłumacza, aproksymaty,  falsi-ekwiwalencja między językowa,  heterofemia językowa,  pozorne odpowiedniki, tautonimy czy złudne odpowiedniki. Wszystkie powyższe nazwy są określeniami tego samego zjawiska występowania podobnych lub takich samych jednostek leksykalnych w dwóch (lub więcej) językach.
Pułapki leksykalne mogą sprawiać wiele problemów przy nauce niemal każdego języka obcego. Przy nauce słowackiego takich zdradliwych słów i wyrażeń jest bardzo wiele, gdyż spora część słownictwa w języku słowackim pokrywa się z wyrazami mającymi takie samo lub podobne brzmienie po polsku, choć znaczącymi często właśnie coś zupełnie innego. Przysłuchując się osobie mówiącej po słowacku, Polak może odnieść wrażenie, że właściwie rozumie o co chodzi i mówiąc po polsku również zostanie zrozumiany przez Słowaków. Rzeczywiście, aż 70% słownictwa słowackiego to wyrazy używane w identycznej lub nieco zmodyfikowanej formie w języku polskim. Bardzo łatwo jednak o pomyłki.
Błędne zrozumienie lub użycie niektórych słów może prowadzić do nieporozumień, pomyłek lub zabawnych sytuacji. Poniżej kilka przykładów:
słowacki čerstvý – to po polsku świeży,
słowacka frajerka – to po polsku dziewczyna,
słowacki frajer – to po polsku chłopak,
słowacki nápad – to po polsku pomys,ł
słowackie jahody – to po polsku truskawki,
słowacka farba – to po polsku kolor,
słowacki manažér odbytu– to po polsku menedżer sprzedaży,
słowacki pas – to po polsku paszport,
słowackie rovno – to po polsku prosto,
słowacki zakonnik – to po polsku kodeks,
słowacka handra – to po polsku szmata.

Warto zatem zaraz na początku nauki słowackiego zapoznać się z listą wyrażeń i słów najczęściej mylonych z polskimi wyrazami i wyrażeniami o podobnym brzmieniu, zwłaszcza, że lista zdradliwych słów w języku słowackim jest znacznie dłuższa aniżeli wymienione powyżej przykłady…

Zobacz podobne wpisy:

„Fałszywi przyjaciele” w języku chorwackim

„Fałszywi przyjaciele” w języku czeskim

„Fałszywi przyjaciele”  w języku serbskim

Czym jest język migowy?

 

 

Język migowy to system znaków umownych wykonywanych przy użyciu gestów i mimiki, służący do porozumiewania się bez użycia narządu słuchu. Język migowy używany jest głównie przez osoby, u których doszło do uszkodzenia słuchu w stopniu znacznie utrudniającym albo wręcz całkowicie uniemożliwiającym odbiór mowy wyłącznie drogą słuchową.

Wbrew utartym opiniom, język migowy nie jest językiem uniwersalnym. Nie ma jednego ogólnoświatowego języka migowego, lecz istnieje wiele jego odmian o zasięgu terytorialnym, nie zawsze pokrywającym się z granicami obszarów etnicznych i języków fonicznych. Przykładowo angielski język migany używany na terenie Wielkiej Brytanii jest zupełnie inny od amerykańskiego języka migowego, którego zasięg obejmuje Stany Zjednoczone, ale również Meksyk, gdzie językiem urzędowym jest język hiszpański. W krajach, w których obowiązuje więcej niż jeden język urzędowy (np. w Szwajcarii czy Belgii), występuje też odpowiednia większa liczba języków migowych. Liczba języków migowych na całym świecie jest trudna do oszacowania.

Społeczności Głuche stanowią na całym świecie grupę liczącą około 70 milionów osób. Głuchych od urodzenia, to jest rodzimych użytkowników języka migowego nazywa się Głuchymi, rozpoczynając to słowo wielką literą. Jest to praktykowane w wielu językach. Pomysł takiej regulacji dotyczącej zapisu tego terminu wysunęła niesłysząca Lucyna Długołęcka.

Wspólną cechą wszystkich języków migowych na świecie jest wykorzystywanie w przekazie kanału gestowo-wzrokowego, a nie – jak dzieje się to w przypadku języków mówionych – kanału głosowo-słuchowego.

Język migowy w Polsce

W Polsce funkcjonują równolegle dwa języki migowe – Polski Język Migowy (PJM) oraz tzw. System Językowo-Migowy (SJM).

Polski Język Migowy (PJM) jest naturalnym językiem osób niesłyszących, o odrębnej od języka polskiego strukturze gramatycznej. PJM jest w Polsce pierwszym językiem dzieci, których obydwoje rodzice są niesłyszący. Polski Język Migowy jest blisko powiązany z francuskim językiem migowym, poprzez wykorzystanie jednoręcznego alfabetu manualnego starofrancuskiego języka migowego.

PJM jest językiem wizualno- przestrzennym. Oznacza to, że przy przedstawieniu rzeczywistości dużą rolę odgrywają w nim różne formy przestrzenne, takie jak położenie tułowia, odchylenie głowy, mimika, spojrzenie, a przede wszystkim ruch (kierunek ruchu, zakres, tempo, intensywność, itp.).

Polski język migowy jest językiem żywym, stale się rozwija i wzbogaca, również o elementy zapożyczane z języka polskiego (np. znaki daktylograficzne) oraz znaki z innych języków migowych. Język ten w różnych zakątkach Polski jest różnorodny. Podobnie jak w przypadku języka mówionego, w języku Głuchych pochodzących z różnych regionów kraju mogą występować pewne różnice, które dotyczą przede wszystkim słownika.

W Polsce językiem tym posługuje się od 40 do 50 tysięcy osób, dla których jest on pierwszym, ojczystym językiem.

W odróżnieniu do wielu innych języków migowych na świecie, PJM nigdy nie został oficjalnie uznany za pełnoprawny język polskiej społeczności Głuchych.

System Językowo-Migowy (SJM) jest subkodem stworzonym przez osoby słyszące, w celu ułatwienia porozumiewania się z osobami głuchymi lub niedosłyszącymi. Język ten nie jest językiem naturalnym, lecz tworem sztucznym, opartym na połączeniu elementów języka polskiego i Polskiego Języka Migowego. Nie można go sobie przyswoić w naturalny sposób, tak jak na przykład PJM jest przyswajany przez dzieci od swoich niesłyszących rodziców. System Językowo-Migowy jest oparty na gramatyce języka polskiego. Osoby posługujące się nim budują zdania zgodnie z szykiem gramatycznym języka polskiego, dodając do tego znaki języka migowego.

System Językowo-Migowy jest powszechnie wykorzystywany w programach telewizyjnych. Systemu tego uczą się też na kursach osoby słyszące mające w zamyśle porozumiewać się z głuchymi, między innymi urzędnicy i tłumacze przysięgli języka migowego.

I jeszcze o różnicy między PJM i SJM…

Nauka języka migowego dla osób słyszących

Język migowy jest klasyfikowany jako jeden z trudniejszych języków do nauczenia się o stopniu trudności porównywalnym z takimi językami jak chiński czy arabski . Trudność przy jego nauce sprawia przede wszystkim odmienność kanałów komunikacyjnych, jakie są w nim wykorzystywane – mamy tu bowiem do czynienia z językiem wizualnym.

Kursy języka migowe organizowane są między innymi w Instytucie Polskiego Języka Migowego przy Uniwersytecie Warszawskim, czy na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu.

W Polsce brakuje jednak ciągle instytucji, które zajmowałyby się gruntownym kształceniem nauczycieli języka migowego, przez co metodyka jego nauczania jest ciągle niedostatecznie rozwinięta.

Brytyjski język migowy

Podstawowe zwroty w angielskim języku migowym:

 

 

Amerykański język migowy

Alfabet w amerykańskim języku migowym:

 

Japoński język migowy

Podstawowe zwroty w japońskim języku migowym:

 

 

Rosyjski język migowy

Alfabet i podstawowe zwroty rosyjskiego języka migowego:

https://www.youtube.com/watch?v=OZjiYcpD-5w

 

Niemiecki język migowy

Alfabet w niemieckim języku migowym:

 

Czeski język migowy

Podstawowe zwroty w czeskim języku migowym:

 

Francuski język migowy

Alfabet we francuskim języku migowym:

 

 

Literatura:

 

Szczepankowski B. (1994): Podstawy języka migowego. WsiP: Warszawa.

Tomaszewski, P., Rosik, P. (2003): „Czy Polski Język Migowy jest prawdziwym językiem?”. [W:] SKKN.