Letnia szkoła języka czeskiego nie tylko dla bohemistów

Uczelnie wyższe w Czechach co roku organizują letnie kursy języka czeskiego przeznaczone dla cudzoziemców, a miejscami ich organizacji są  – oprócz cieszącej się największą popularnością Pragi – również takie czeskie miasta jak Brno, Ołomuniec czy Czeskie Budziejowice.

Oferta zajęć z języka czeskiego jest przeznaczona przede wszystkim dla studentów oraz nauczycieli akademickich bohemistyki i slawistyki, tłumaczy języka czeskiego oraz osób zainteresowanych pogłębianiem znajomości języka czeskiego i czeskiej kultury, ale udział w letnich szkołach języka mogą wziąć również osoby zamierzające rozpocząć naukę języka czeskiego od podstaw.

Uczestnicy zajęć są podzieleni na grupy według poziomu znajomości języka czeskiego. Uczęszczają na lektoraty językowe i uczestniczą w zajęciach z historii i czeskiej literatury. W programie szkół są też specjalne atrakcje, między innymi wycieczki do innych miast, zwiedzanie zabytków, wyjścia na wystawy i koncerty, czy spotkania, w trakcie których śpiewane są czeskie piosenki.

Kursy trwają zazwyczaj od dwóch do czterech tygodni. Różnie też kształtują się ich ceny. W Brnie za miesięczny kurs zapłacić trzeba ok. 1500 EUR, w Ołomuńcu za dwa tygodnie ok. 600 EUR. Koszty kursu można obniżyć wybierając tańszą wersję zakwaterowania, można też znaleźć mieszkanie na własną rękę. Niektóre ze szkół, np. w Ołomuńcu oferują atrakcyjne rabaty dla osób, które po raz kolejny biorą udział w kursie. Największą popularnością cieszą się jednak kursy w Pradze, organizowane przez Uniwersytet Karola. Koszt udziału w czterotygodniowym kursie wynosi ok. 1300 EUR, a w cena obejmuje zajęcia dydaktyczne, zakwaterowanie i wyżywienie oraz wycieczki i dodatkowe atrakcje. Studenci wybierają najczęściej zakwaterowanie w akademiku Kajetanka w pokojach jedno- i dwuosobowych. Zajęcia językowe odbywają się w budynku Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Karola przy Placu Jana Pałacha, z okien którego rozciąga się wspaniały widok na Hradczany. W weekendy organizowane są całodniowe wycieczki za Pragę.

Co roku Ministerstwo Szkolnictwa, Młodzieży i Kultury Fizycznej Republiki Czeskiej oferuje kilkanaście miejsc stypendialnych dla uczestników Letnich Szkół Studiów Słowiańskich na wybranych uczelniach w Republice Czeskiej. Stypendium obejmuje koszty nauki, zakwaterowania, wyżywienia oraz wycieczek organizowanych przez uczelnie. Instytucją przeprowadzającą nabór kandydatów w Polsce i udzielającą szczegółowych informacji na temat Letnich Szkół Studiów Słowiańskich w Republice Czeskiej jest Biuro Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej.

Decyzja o udziale w letniej szkole języka czeskiego jest z pewnością bardzo dobrą opcją dla wszystkich osób zamierzających doskonalić swoją znajomość czeskiego, a różnorodność oferowanych zajęć i możliwość doskonalenia języka w międzynarodowym środowisku sprawia, że oferta ta może stanowić ciekawą alternatywę dla innych form nauki i doskonalenia języka.

Czytaj również:

Yanosik na rynku czeskim i słowackim

 

 

Najdziwniejsze języki świata

Na świecie jest wiele języków, które nam Europejczykom mogą wydawać się dość ekstrawaganckie, niezwykłe, albo nawet zabawne, nie tylko ze względu na sam zapis alfabetu, ale również pod względem dźwiękowym. Przykładem języka brzmiącego dla Polaków zabawnie jest chociażby język czeski. Daleko mu jednak do języków, które powszechnie uznawane są za najdziwniejsze języki świata.

  • Język rotokas narodził się w Papui-Nowej Gwinei i jest uważany za najprostszy język świata –alfabet tego języka składa się jedynie z 11 liter. Występuje w nim tylko 5 samogłosek i 6 spółgłosek. Mówi nim około 4000 osób zamieszkujących wyspę Bougainville.
  • Tuyuca należy do języka Indian ze wschodniej Amazonii i należy do najtrudniejszych języków świata. Jest językiem polisyntetycznym, co oznacza, że praktycznie nie ma w nim różnicy między słowem, a zdaniem, dlatego ze zlepków głosem powstają przedziwne słowa jak na przykład hóabãsiriga – co oznacza „nie wiedziałem jak to pisać”. Cechą, jaką czyni ten język jednym z najbardziej zdumiewających języków jest też występowanie wielu rodzajów. Podczas, gdy w języku polskim mamy rodzaj żeński, męski i nijaki, w języku tuyucarodzajów rodzajów jest aż 140. Językiem tuyuca mówi mniej niż 1000 osób.
  • Językiem arczyńskim posługują się mieszkańcy wioski Archib znajdującej się na wybrzeżu Morza Kaspijskiego w Rosji. Szacuje się, że posługuje nim zaledwie ok. 1000 osób, ale tylko i wyłącznie w formie mówionej, w ogóle nie posiada on bowiem formy pisanej. Stosowany jest głównie w sytuacjach nieformalnych – przede wszystkim porozumiewają się w nim członkowie rodzin i znajomi.
  • Na wyspie o nazwie Sentinel Północny  na terenie Indii żyje plemię uważane za jedno z ostatnich, któremu udało się uniknąć kontaktu z białym człowiekiem – to lud Sentinel, któremu udało się tak długo obronić dzięki unikalnej polityce witania wszystkich gości strzałami z łuków. Posiadają oni własny język – język sentinelski, który prawdopodobnie jest podobny do innych języków andamańskich – w grupie tej wszystkie rzeczowniki bazują na częściach ciała. Jednak poza tym nie wiemy o nim praktycznie nic – jest on tym samym chyba najbardziej tajemniczym językiem świata.
  • Język yupik to język eskimoski, używany zarówno na Alasce jak i na Syberii. Do jego zapisu używa się alfabetu łacińskiego. W zakresie tego języka mamy do czynienia z pięcioma głównymi odmianami, a jego poszczególni użytkownicy nie zawsze się rozumieją. Należy do grupy języków polisyntetycznych. Pojedyncze słowa w tym języku mogą zawierać w sobie bardzo wiele treści. Przykładowo, wyraz ‘tuntussuqatarniksaitengqiggtuq” oznacza „nie powiedział nam znów, że idzie polować na renifery” 🙂
  • Silbo gomero zwany także silbo (hiszp. silbar znaczy „gwizdać”) to  język gwizdów używany przez mieszkańców wyspy Gomera (Wyspy Kanaryjskie). Język ten powstał, aby ułatwić komunikację na długich dystansach, w górskich dolinach. Krzyk mógłby być niezrozumiały, echo kompletnie by go zaburzyło, podczas gdy gwizd niesie się idealnie. Spółgłoski i samogłoski w tym języku rozróżniane są na podstawie rosnącej lub opadającej częstotliwości, tym samym można w nim tworzyć pełne słowa i zdania.
  • Xhosa (lub Khosa) to jeden z ważniejszych języków z rodziny bantu. Językiem tym posługuje się południowoafrykański lud Xhosa, a liczbę użytkowników szacuje się na około 5,6 miliona osób. Zalicza się go do języków mlaskowych, a więc takich języków, których cechą charakterystyczną jest występowanie tzw. mlasków, mających status fonemów.
  • W brazylijskiej części dżungli amazońskiej żyją Indianie zwący się Pirahã, co oznacza „prości”. Język pirahã jest jedynym żywym językiem z rodziny mura. Mimo częstych kontaktów z kulturą zachodnią i językiem portugalskim większość członków plemienia pozostaje jednojęzyczna. Ludzie ci nie chcą uczyć się obcych języków (zwanych przez nich xapagáiso – zakrzywiony) w obawie przed utratą własnej tożsamości.
  • Język pitjantjatjara to język używany wśród Aborygenów z ludu Anangu, zamieszkujących środkową Australię. Jego cechą charakterystyczną jest to, że posiada tylko trzy samogłoski – a, i oraz u. Zapis dokonywany jest alfabetem łacińskim. Najdłuższe słowo w tym języku to nazwa wzgórza w południowej Australii – „Mamungkukumpurangkuntjunya”, co oznacza dosłownie „tam, gdzie sika diabeł” 🙂
  • Język !Xóõ używany w Botswanie słynie z ogromnej liczby fonemów. Używa się w nim 87 spółgłosek (w tym 20 mlaśnięć/klików), 20 samogłosek i 2 tony. Jest językiem khoisan z podrodziny tuu i porozumiewa się nim około 3 tysięcy osób zamieszkujących okolice Botswany i Namibii. Naukowcy twierdzą, że !Xóõ może być jednym z najstarszych języków świata – podobnym, dziesiątki tysięcy lat temu mieli się porozumiewać nasi wspólni przodkowie w Afryce .

Źródło: http://www.geekweek.pl/galerie/4220/najdziwniejsze-jezyki-swiata http://www.sekretypoliglotow.pl/25-ciekawych-faktow-na-temat-jezykow http://www.zafascynowanazyciem.pl/kultura-i-jezyki-najdziwniejsze-jezyki-swiata-czesc-2/ http://jeznach.neon24.pl/post/133341,ktory-najtrudniejszy-cz-ii

Czym jest język migowy?

 

 

Język migowy to system znaków umownych wykonywanych przy użyciu gestów i mimiki, służący do porozumiewania się bez użycia narządu słuchu. Język migowy używany jest głównie przez osoby, u których doszło do uszkodzenia słuchu w stopniu znacznie utrudniającym albo wręcz całkowicie uniemożliwiającym odbiór mowy wyłącznie drogą słuchową.

Wbrew utartym opiniom, język migowy nie jest językiem uniwersalnym. Nie ma jednego ogólnoświatowego języka migowego, lecz istnieje wiele jego odmian o zasięgu terytorialnym, nie zawsze pokrywającym się z granicami obszarów etnicznych i języków fonicznych. Przykładowo angielski język migany używany na terenie Wielkiej Brytanii jest zupełnie inny od amerykańskiego języka migowego, którego zasięg obejmuje Stany Zjednoczone, ale również Meksyk, gdzie językiem urzędowym jest język hiszpański. W krajach, w których obowiązuje więcej niż jeden język urzędowy (np. w Szwajcarii czy Belgii), występuje też odpowiednia większa liczba języków migowych. Liczba języków migowych na całym świecie jest trudna do oszacowania.

Społeczności Głuche stanowią na całym świecie grupę liczącą około 70 milionów osób. Głuchych od urodzenia, to jest rodzimych użytkowników języka migowego nazywa się Głuchymi, rozpoczynając to słowo wielką literą. Jest to praktykowane w wielu językach. Pomysł takiej regulacji dotyczącej zapisu tego terminu wysunęła niesłysząca Lucyna Długołęcka.

Wspólną cechą wszystkich języków migowych na świecie jest wykorzystywanie w przekazie kanału gestowo-wzrokowego, a nie – jak dzieje się to w przypadku języków mówionych – kanału głosowo-słuchowego.

Język migowy w Polsce

W Polsce funkcjonują równolegle dwa języki migowe – Polski Język Migowy (PJM) oraz tzw. System Językowo-Migowy (SJM).

Polski Język Migowy (PJM) jest naturalnym językiem osób niesłyszących, o odrębnej od języka polskiego strukturze gramatycznej. PJM jest w Polsce pierwszym językiem dzieci, których obydwoje rodzice są niesłyszący. Polski Język Migowy jest blisko powiązany z francuskim językiem migowym, poprzez wykorzystanie jednoręcznego alfabetu manualnego starofrancuskiego języka migowego.

PJM jest językiem wizualno- przestrzennym. Oznacza to, że przy przedstawieniu rzeczywistości dużą rolę odgrywają w nim różne formy przestrzenne, takie jak położenie tułowia, odchylenie głowy, mimika, spojrzenie, a przede wszystkim ruch (kierunek ruchu, zakres, tempo, intensywność, itp.).

Polski język migowy jest językiem żywym, stale się rozwija i wzbogaca, również o elementy zapożyczane z języka polskiego (np. znaki daktylograficzne) oraz znaki z innych języków migowych. Język ten w różnych zakątkach Polski jest różnorodny. Podobnie jak w przypadku języka mówionego, w języku Głuchych pochodzących z różnych regionów kraju mogą występować pewne różnice, które dotyczą przede wszystkim słownika.

W Polsce językiem tym posługuje się od 40 do 50 tysięcy osób, dla których jest on pierwszym, ojczystym językiem.

W odróżnieniu do wielu innych języków migowych na świecie, PJM nigdy nie został oficjalnie uznany za pełnoprawny język polskiej społeczności Głuchych.

System Językowo-Migowy (SJM) jest subkodem stworzonym przez osoby słyszące, w celu ułatwienia porozumiewania się z osobami głuchymi lub niedosłyszącymi. Język ten nie jest językiem naturalnym, lecz tworem sztucznym, opartym na połączeniu elementów języka polskiego i Polskiego Języka Migowego. Nie można go sobie przyswoić w naturalny sposób, tak jak na przykład PJM jest przyswajany przez dzieci od swoich niesłyszących rodziców. System Językowo-Migowy jest oparty na gramatyce języka polskiego. Osoby posługujące się nim budują zdania zgodnie z szykiem gramatycznym języka polskiego, dodając do tego znaki języka migowego.

System Językowo-Migowy jest powszechnie wykorzystywany w programach telewizyjnych. Systemu tego uczą się też na kursach osoby słyszące mające w zamyśle porozumiewać się z głuchymi, między innymi urzędnicy i tłumacze przysięgli języka migowego.

I jeszcze o różnicy między PJM i SJM…

Nauka języka migowego dla osób słyszących

Język migowy jest klasyfikowany jako jeden z trudniejszych języków do nauczenia się o stopniu trudności porównywalnym z takimi językami jak chiński czy arabski . Trudność przy jego nauce sprawia przede wszystkim odmienność kanałów komunikacyjnych, jakie są w nim wykorzystywane – mamy tu bowiem do czynienia z językiem wizualnym.

Kursy języka migowe organizowane są między innymi w Instytucie Polskiego Języka Migowego przy Uniwersytecie Warszawskim, czy na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu.

W Polsce brakuje jednak ciągle instytucji, które zajmowałyby się gruntownym kształceniem nauczycieli języka migowego, przez co metodyka jego nauczania jest ciągle niedostatecznie rozwinięta.

Brytyjski język migowy

Podstawowe zwroty w angielskim języku migowym:

 

 

Amerykański język migowy

Alfabet w amerykańskim języku migowym:

 

Japoński język migowy

Podstawowe zwroty w japońskim języku migowym:

 

 

Rosyjski język migowy

Alfabet i podstawowe zwroty rosyjskiego języka migowego:

https://www.youtube.com/watch?v=OZjiYcpD-5w

 

Niemiecki język migowy

Alfabet w niemieckim języku migowym:

 

Czeski język migowy

Podstawowe zwroty w czeskim języku migowym:

 

Francuski język migowy

Alfabet we francuskim języku migowym:

 

 

Literatura:

 

Szczepankowski B. (1994): Podstawy języka migowego. WsiP: Warszawa.

Tomaszewski, P., Rosik, P. (2003): „Czy Polski Język Migowy jest prawdziwym językiem?”. [W:] SKKN.