Ważność tłumaczeń poświadczonych wykonanych przez tłumacza zaprzysiężonego za granicą

Zgodnie z przepisami obowiązującymi w naszym kraju, wszelkiego rodzaju dokumenty na  potrzeby obrotu prawnego w Polsce powinny zostać przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego, który uprawnienia do wykonywania zawodu nabył w naszym kraju.

Zdarza się, że nieświadomi tego klienci, przebywając za granicą zlecają tłumaczenie różnych dokumentów tamtejszym tłumaczom przysięgłym, chcąc zaoszczędzić choćby na czasie. Niestety, polskie urzędy i instytucje nie uznają tłumaczeń wykonanych przez tłumaczy przysięgłych zaprzysiężonych za granicą, odsyłając je po ponownego tłumaczenia lub uwierzytelnienia przez tłumacza polskiego.

Tłumacz przysięgły może oczywiście w takiej sytuacji jedynie poświadczyć tłumaczenie wykonane przez zagranicznego tłumacza.  Najczęściej stosowaną praktyką w takich przypadkach jest jednak sporządzenie tłumaczenia od nowa, zgodnie z formalnymi wymogami dotyczącymi tłumaczeń poświadczonych w Polsce.  W takim przypadku tłumacz przysięgły ma prawo do pobrania za takie zlecenie pełnego wynagrodzenia.

Szkoda, że najmniej takiej sytuacji prawnej świadomi są klienci, których potrzeba powtórnego tłumaczenia, a w zwłaszcza dokonania kolejnej płatności za tłumaczenie tego samego dokumentu zwykle bardzo irytuje. W szczególności, jeśli za tłumaczenie dokumentów muszą zapłacić „ekspresową” stawkę, gdyż inaczej planowanych formalności nie zdążyliby załatwić w czasie swojego, zwykle dość krótkiego pobytu w kraju.

Czytaj również:

Tłumaczenie uwierzytelnione zagranicznego prawa jazdy 

 

Yanosik na rynku czeskim i słowackim

Yanosik, czyli komunikator i aplikacja ułatwiająca komunikację pomiędzy kierowcami, do tej pory działający na rynku polskim i litewskim, od stycznia tego roku obejmuje swoim zasięgiem również rynek czeski i słowacki.

Decyzja o wprowadzeniu aplikacji w Czechach i na Słowacji wynikała z jej bardzo dobrego przyjęcia na Litwie. Twórcy Yanosika podkreślają, że wprowadzenie go na rynek czeski i słowacki właśnie w okresie zimowym pozwoli wielu kierowcom udającym się w tym czasie na narty do naszych południowych sąsiadów, sprawnie zaplanować swoje wyjazdy.

Aplikacja polega na wymianie w czasie rzeczywistym między kierowcami informacji dotyczących aktualnych warunków czy utrudnień na drogach. Za jej pośrednictwem można dowiedzieć się na przykład o wypadkach, remontowanych odcinkach dróg, miejscach ustawienia fotoradarów czy drogowych patrolach policji. W Polsce Yanosik stał się bardzo popularny, a liczba użytkowników aplikacji to na chwilę obecną około 1,5 mln osób miesięcznie. Warto też dodać, że właściciele Yanosika mają w planach rozszerzenie działania aplikacji również na kolejne kraje. Szczególnie oczekiwany przez kierowców byłby on w Niemczech, Holandii, Austrii, czy też w Słowenii i Chorwacji. Obecnie trwają rozpoznania przepisów w poszczególnych państwach pod kątem zgodnego z prawem ostrzegania przed patrolami policyjnymi.

 

 

Tłumaczenie uwierzytelnione zagranicznego prawa jazdy

Zagraniczne prawa jazdy są jednym w wielu typowych dokumentów tłumaczonych przez tłumaczy przysięgłych. Tłumaczenie w tym przypadku jest niezbędne do wymiany przez cudzoziemców  zagranicznego prawa jazdy na polskie.

Przygotowanie tłumaczenia poświadczonego zagranicznego prawa jazdy nie wiąże się z żadnymi szczególnymi wymogami, ponad tymi dotyczącymi ogółu dokumentów. Na początku 2016 roku zmieniły się jednak przepisy dotyczące kwestii wymiany zagranicznych praw jazdy, które wzbudziły w środowisku tłumaczy przysięgłych pewne wątpliwości. 26 lutego 2016 roku wydane zostało bowiem rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa w sprawie wydawania dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami (Dz. U z 2016 r. poz. 231), mówiące o tym, że do dokumentów składanych w celu wymiany zagranicznego prawa jazdy na polskie dołączyć należy między innymi tłumaczenie poświadczone zagranicznego prawa jazdy, którego kopia musi zostać trwale złączona z tłumaczeniem. Wynika to z § 9 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia:

  • 9 1. Prawo jazdy lub pozwolenie albo wtórnik tych dokumentów wydaje się w przypadku: (…)

5) osoby ubiegającej się o wymianę prawa jazdy wydanego za granicą przez państwo członkowskie Unii Europejskim, państwo-stronę konwencji o ruchu drogowym lub odpowiadającego wzorowi prawa jazdy określonemu w tych konwencjach po otrzymaniu od osoby: (..)

  1. d) kopii posiadanego prawa jazdy wraz z tłumaczeniem na język polski, sporządzonym lub poświadczonym przez tłumacza przysięgłego lub właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej (…);do dokonanego tłumaczenia dołącza się w sposób trwały kopię przetłumaczonego dokumentu;

 

Zapis ten spowodował, że w niektórych urzędach tłumaczenia poświadczone, które nie zostały w sposób trwały złączone z kopią tłumaczonego dokumentu, były odrzucane przez urzędników jako wykonane niezgodnie z prawem. Zaczęły pojawiać się sygnały o takich sytuacjach od tłumaczy, na których – według interpretacji niektórych urzędników – spada obowiązek złączenia tłumaczenia z kopią dokumentu. Takie stanowisko nie wynika jednak wcale z przytoczonego fragmentu rozporządzenia, w którym stwierdza się jedynie obowiązek trwałego połączenia tłumaczenia z kopią dokumentu oryginalnego, lecz wcale nie jest wskazane, że czynność tę powinien wykonać tłumacz przysięgły. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby tłumacz kopię taką połączył z tłumaczeniem i odpowiednio opisał to pod tłumaczeniem, nawet jeśli poświadcza je z oryginału.

 

Podobne artykuły:26

Opinia GIODO w sprawie repertoriów tłumaczy przysięgłych

Tłumaczenie poświadczone z oryginału, czy z kopii?

Pisemne tłumaczenie poświadczone ma zawsze postać papierowego dokumentu opatrzonego klauzulą uwierzytelniającą oraz urzędową pieczęcią tłumacza przysięgłego i jego podpisem. Na pieczęci tłumacza widnieje w otoku jego imię i nazwisko oraz wskazanie języka, w zakresie którego ma uprawnienia, a w środku numer pozycji, pod którą został wpisany  na listę tłumaczy przysięgłych Ministerstwa Sprawiedliwości.

Tłumaczenie poświadczone musi spełniać szereg kryteriów:

  1. Mieć postać dokumentu pisanego (w praktyce najczęściej wydruku komputerowego),
  2. Zawierać następujące elementy:

nagłówek zawierający informację z jakiego języka tłumaczenie zostało wykonane,

– na każdej stronie – odcisk okrągłej pieczęci tłumacza przysięgłego wraz z podpisem lub parafką,

– na końcu – klauzulę poświadczającą zgodność tłumaczenia z tekstem źródłowym.

Tłumacz jest zobowiązany do zaznaczenia  czy tłumaczenie zostało wykonane z oryginału, czy z odpisu lub kopii. Choć nie wynika to z obowiązującej Ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego regulującej kwestie sposobu przygotowywania tłumaczeń, w znowelizowanym Kodeksie Tłumacza Przysięgłego znalazł się zapis, aby w przypadku wykonywania tłumaczenia poświadczonego z kopii, w sposób trwały kopię taką połączyć z tłumaczeniem. Oznacza to, że również tłumaczenie wykonywane z dokumentów przesłanych w postaci skanu można połączyć trwale z wydrukiem takiego skanu, co powinno pozwolić na uniknięcie ewentualnych niejasności.

W formule uwierzytelniającej na końcu tłumaczenia tłumacz przysięgły umieszcza również oznaczenie pozycji w repertorium, pod którą tłumaczenie zostało wpisane, miejsce i datę sporządzenia tłumaczenia oraz odcisk tuszowej pieczęci okrągłej i swój podpis.

Tak więc, mimo braku formalnych przeszkód uniemożliwiających tłumaczenie z kopii czy ze skanu, należy mieć na uwadze, że w przypadku tłumaczenia z kopii wzmianka o tym zawsze znajdzie się na tłumaczeniu oraz w repertorium. Tłumacz przysięgły nie może nigdy poświadczać tłumaczenia jako wykonanego z oryginału, jeśli osobiście go nie widział. Takie postępowanie może narażać go na poważne konsekwencje prawne.

Podobne artykuły:

Tłumaczenia poświadczone z języka obcego na obcy 

 

 

Czy forma prawna spółki powinna być tłumaczona?

Tłumacząc dokumenty założycielskie spółek lub inne dokumenty z zakresu prawa spółek, pojawia się pytanie czy powinno się tłumaczyć nazwę formy prawnej danej spółki. Na przykład czy można przetłumaczyć oznaczenie polskiej sp. z o.o. na Ltd. (oznaczenie brytyjskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością), czy na przykład na GmbH (w Niemczech). Odpowiedź jest prosta, w żadnym wypadku nazw oznaczających formę prawną spółek nie powinno się tłumaczyć, niezależnie od tego czy tłumaczenie wykonywane jest na język polski, czy na obcy.

Skróty nazw form prawnych spółek występujące przy ich nazwie oznaczają nie tylko samą formę prawną, ale również wskazują na miejsce rejestracji spółki. Są zatem integralną częścią nazwy przedsiębiorstwa. Przy tym należy mieć świadomość, że w przypadku spółek zarejestrowanych za granicą nie mają zastosowania przepisy polskiego Kodeksu spółek handlowych. Oznacza to, że spółka posiadająca w opisie „z ograniczoną odpowiedzialnością” wcale nie musi spełniać identycznych warunków co polska spółka z o.o., a w dokumentach tłumaczonych z innych języków mogą pojawić się także formy prawne, które nie występują w prawie polskim.

Podsumowując zatem:

  • Nie tłumaczy się samej nazwy spółki
  • W oryginale pozostawia się określenie formy prawnej spółki, traktując je jako część „firmy”; ewentualnie można podać w nawiasie odpowiednik po polsku, ale tylko w celach informacyjnych.

Podobne artykuły:

Klauzule uwierzytelniające tłumaczenie- jak brzmią w różnych językach? 

Platforma szkoleń dla tłumaczy literackich PETRA E-Network

W styczniu 2017 roku uruchomiona została Europejska Sieć Edukacji i Szkolenia Tłumaczy Literatury Petra E-Network. Projekt ten powstał w celu umożliwienia najlepszym tłumaczom literatury z całej Europy poszerzanie ich kompetencji. Platforma ta ma być również miejscem wymiany doświadczeń między tłumaczami, dyskusji na tematy związane z tłumaczeniami, sprawami zawodowymi i nie tylko.

Nadrzędnym celem platformy ma być poprawa kompetencji tłumaczeniowych prowadząca do podnoszenia jakości przekładów książek, ma również umożliwić autorom przekładów zaistnienie na szerszym obszarze. Skala PETRA E-Framework (dostępna tutaj) pokazuje obszary i poziomy tłumaczenia książek.

Obecnie jest dostępna w następujących wersjach językowych: angielskiej, bułgarskiej, francuskiej, hiszpańskiej, niderlandzkiej, niemieckiej, portugalskiej, węgierskiej i włoskiej. Do sieci PETRA-E mogą przystąpić wszystkie osoby zainteresowane podwyższaniem swoich kompetencji zawodowych w zakresie tłumaczeń literatury. Zgłoszenia oraz pytania należy kierować do sekretariatu PETRA-E przy NederlandseTaalunie (c/o Karlijn Waterman, PB 10595, NL 2501 HN Den Haag, Holandia, petra-e@taalunie.org).

Przeczytaj również:

Przykłady testów egzaminacyjnych dla kandydatów na tłumaczy przysięgłych na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości

Tłumaczenia poświadczone z języka obcego na obcy 

Klauzule uwierzytelniające tłumaczenie- jak brzmią w różnych językach ? 

Przykłady testów egzaminacyjnych dla kandydatów na tłumaczy przysięgłych na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości

Pod koniec 2016 roku Ministerstwo Sprawiedliwości udostępniło na swojej stronie internetowej przykładowe testy z egzaminów na tłumaczy przysięgłych. Obecnie można zapoznać się z przykładami testów z czterech języków: angielskiego, niemieckiego, francuskiego i rosyjskiego, a materiały obejmują zarówno teksty z części pisemnej egzaminu, jak również ustnej (tłumaczenie konsekutywne i a vista). Dostęp do materiałów jest oczywiście bezpłatny i można je przeglądać pod tym adresem.
Pozostaje mieć nadzieję, że lista języków i przedstawionych przykładów testów zostanie w niedalekiej przyszłości poszerzona o kolejne języki. Zwłaszcza w przypadku języków rzadkich, w przypadku których nie są organizowane szkolenia przygotowujące do egzaminu na tłumacza przysięgłego, byłoby to szczególnie pożądane.

Zobacz również podobne artykuły:

Platforma szkoleń dla tłumaczy literackich PETRA E-Network

Repertorium tłumacza przysięgłego

21 lutego – Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego

Obchodzimy dziś Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego – święto ustanowione przez UNESCO 17 listopada 1999 roku dla upamiętnienia rocznicy wydarzeń w Bangladeszu, gdzie w 1952 roku pięciu studentów uniwersytetu w Dhace zginęło podczas demonstracji, w której domagano się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego.  Celem święta ma być zwrócenie uwagi na różnorodność językową i kulturową świata oraz na  języki zagrożone i ginące, stanowiące aż 43% wszystkich aktualnie używanych języków.

W Polsce, święto to wiąże się z uruchomieniem kilku akcji społecznych mających na celu promowanie poprawnej polszczyzny i ochrony języka polskiego. W 2012 roku wystartowała kampania społeczna Ojczysty – dodaj do ulubionych , która została zorganizowana przez Narodowe Centrum Kultury i Radę Języka Polskiego. Kampania ta ma na celu podnoszenie świadomości językowej Polaków i kształtowanie poczucia odpowiedzialności za polszczyznę.  Rok później – w 2013 roku ruszyła nowa kampania społeczna Język polski jest ą-ę. Jej celem jest obrona znaków diakrytycznych i przeciwdziałanie nieużywaniu charakterystycznych polskich liter. Akcję wspiera wiele znanych osób m.in. prof. Jerzy Bralczyk, Henryk Sawka i Jacek Bryndal, a patronuje jej Rada Języka Polskiego.

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego to od kilku lat również dzień, w którym ogłaszane są wyniki głosowania w sprawie wyboru dzieła literatury polskiej, które będzie wspólnie czytane w ramach akcji „Narodowe Czytanie”. W roku 2017 dziełem  tym okazało się „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego. Wyboru dokonano spośród czterech utworów Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego, „Pamiątek Soplicy” Henryka Rzewuskiego, „Beniowskiego” Juliusza Słowackiego i „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego.

Na ulubioną lekturę Polacy mogli głosować do 15 lutego 2017 r.

Różnice między językiem rosyjskim a ukraińskim

Rosyjski i ukraiński na pozór wydają się być językami bardzo do siebie podobnymi, jednak oprócz bardzo zbliżonego alfabetu opartego na cyrylicy, podobieństw między nimi nie ma zbyt wiele.

Do czasu rozpadu Związku Radzieckiego język rosyjski był językiem urzędowym na Ukrainie, stąd do niedawna prawie każdy mieszkaniec Ukrainy rozumiał i potrafił porozumieć się w tym języku. Można powiedzieć, że oba języki występowały na Ukrainie równolegle i zdarzały się sytuacje, kiedy to w rozmowie jedna osoba posługiwała się rosyjskim, a druga ukraińskim i doskonale się rozumiały. Sytuacja ta jednak powoli się zmienia. Nieznajomość rosyjskiego wśród Ukraińców pojawia się wśród młodszego pokolenia, które nie miało kontaktu z rosyjskojęzyczną telewizją i szkołą. Z kolei ukraiński również jest językiem niezrozumiałym dla Rosjan. Wielu językoznawców zwraca zresztą uwagę, że ukraińskiemu o wiele bliżej jest do języka polskiego aniżeli do rosyjskiego.

Alfabet

Język rosyjski i ukraiński należą do tej samej grupy języków wschodniosłowiańskich i posługują się alfabetem wywodzącym się z cyrylicy. Wyraz cyrylica pochodzi od imienia św. Cyryla, który wraz z bratem św. Metodym odegrał istotną rolę w stworzeniu podstaw pisma i rozwoju języka Słowian Wschodnich. Samą cyrylicę uważa się za dzieło jednego z uczniów Cyryla i Metodego, a pierwsze ślady jej użycia pochodzą z terenów wschodniej Bułgarii. Na początku XVIII wieku, za sprawą cara Piotra Wielkiego dokonano w Rosji reformy cyrylicy, a jej unowocześnioną postać nazwaną grażdanką. Odmiana cyrylicy używana do zapisu języka ukraińskiego różni się nieznacznie od rosyjskiej tzw. grażdanki. Współczesny alfabet ukraiński posiada 33 litery oraz dodatkowo apostrof. Niektóre z liter oznaczają inne głoski aniżeli w alfabecie rosyjskim, co wiąże się ze zmianami fonetycznymi jakie zaszły w języku ukraińskim, podczas gdy pisownia pozostała bez zmian.

Różnice w pisowni ukraińskiej w stosunku do rosyjskiej są następujące:

  •  „Гг” – czytamy jak polskie „h”
  • Ґґ” – polskie „Gg”, rosyjskie „Гг”
  • Ее” – czytamy jak polskie „Ee” i rosyjskie „Ээ”
  • Єє” – czytamy jak polskie „JE/je” i rosyjskie „Ее”
  • Ии” – polskie „Yy” i rosyjskie „Ыы”
  • Іі” – polskie „Ii’, rosyjskie „Ии”
  • Її” – polskie „JIji”
  • Щщ” – polskie „SZCZszcz”

Słownictwo

W języku ukraińskim występuje bardzo duża liczba słów brzmiących i zapisywanych bardzo podobnie jak w języku rosyjskim. Niektóre z nich są rosyjskimi zapożyczeniami pochodzącymi głównie z czasów ZSRR, ale znaczna część podobnie brzmiących wyrazów ma wspólne korzenie wywodzące się z języka staroruskiego. Ponad połowa słownictwa ukraińskiego pokrywa się natomiast bardziej z językiem polskim, aniżeli rosyjskim, choć część podobieństw jest złudna i brzmiące w podobny sposób wyrazy mogą znaczyć coś zupełnie innego.

Fonetyka

Fonetyka języka ukraińskiego znacząco różni się od fonetyki rosyjskiej. System spółgłoskowy jest najbliższy słowackiemu z pewnymi cechami wspólnymi z polskim lub czeskim, ale jest dość odległy od rosyjskiego. W systemie samogłoskowym występuje wiele cech wspólnych z językiem czeskim i rosyjskim. Należą do nich między innymi brak iloczasu, zanik samogłosek nosowych i brak tzw. akania, czyli wymawiania nieakcentowanego ‘o’ jako ‘a’, w odróżnieniu od innych języków wschodniosłowiańskich.

Akcent

W języku ukraińskim występuje akcent swobodny, tak jak w języku rosyjskim i innych językach słowiańskich. Akcent w języku ukraińskim w porównaniu do akcentu w rosyjskim wykazuje jednak dużą stałość morfologiczną, tzn. rzadko zmienia się w różnych formach tego samego wyrazu oraz w różnych wyrazach z tej samej rodziny.

Jak więc widać, utarte przekonanie, że języki rosyjski i ukraiński są do siebie bardzo podobne jest raczej mitem.

 

Zobacz podobne wpisy:

Język czeski a język słowacki

 

 

Język chiński – czy opłaca się nauka tego języka?

Językiem chińskim posługuje się najwięcej ludzi na świecie – 1,3 mld. Coraz częściej słyszy się, że język ten – uważany za jeden z najstarszych języków świata – może być formą inwestycji w przyszłość. Filologia chińska z roku na rok cieszy się coraz większą popularnością, niestety jednak nawet największe polskie uczelnie takie jak na przykład Uniwersytet Warszawski czy Uniwersytet Jagielloński rocznie przyjmują na ten kierunek zaledwie około 20 osób. Sinologię można jeszcze studiować na mniejszych uczelniach, w tym na uczelniach niepublicznych. W ostatnim czasie również wiele prywatnych szkół językowych uruchomiło kursy chińskiego, tak więc możliwości nauki tego języka jest dość sporo.

Nauka chińskiego wymaga sporego zaangażowania i samozaparcia. To coś zupełnie innego niż na przykład nauka języka angielskiego czy niemieckiego. Wprawdzie sama gramatyka chińska nie jest zbyt skomplikowana, ale podstawową trudnością dla Polaków jest chińskie pismo składające się aż z około 50 tysięcy znaków. Oczywiście nie wszystkie trzeba od razu poznać. Uważa się, że do opanowania języka chińskiego w stopniu umożliwiającym komunikowanie się i czytanie codziennej prasy, prostych komunikatów itp. wystarczy opanowanie około 2 tysięcy znaków. Do nauczenia się biegłego czytania tekstów również bardziej skomplikowanych, niezbędne jest poznanie około 4 tysięcy znaków. Pocieszające może być, że ponoć nawet sami Chińczycy nie znają wszystkich znaków, to tak jak żaden Polak nie zna absolutnie wszystkich słów w języku polskim. Naukę chińskich znaków ułatwia fakt, że cechują się one pewną powtarzalnością i poznawanie kolejnych jest możliwe po pewnym czasie na zasadzie skojarzeń i analogii ze znakami poznanymi wcześniej. W piśmie chińskim jednak wszystko ma znaczenie, każda kreseczka i najmniejszy symbol w obrębie znaku. Samo pisanie znaku również rządzi się pewnymi prawami, które należy poznać. Ucząc się chińskiego należy zatem niewątpliwie wyróżniać się spostrzegawczością, dokładnością i systematycznością. Tylko przy udziale tych cech możliwe będzie nauczenie się tego trudnego języka.

Znajomość chińskiego może bardzo przydać się w życiu i w pracy. Obecnie duża część pracodawców w rozmaitych branżach poszukuje specjalistów znających właśnie język chiński. Niekoniecznie musi to być od razu znajomość na poziomie ukończonej filologii chińskiej, ale taka, która umożliwi nawiązywanie kontaktów biznesowych, realizację zamówień czy poszukiwanie dostawców lub klientów na rynku chińskim.

Z uwagi na to, w ostatnim czasie również coraz więcej rodziców zapisuje swoje dzieci na zajęcia nauki chińskiego, mając nadzieję, że znajomość tego języka umożliwi im w przyszłości lepszą pozycję na rynku pracy. Tę swoistą „modę” widać przede wszystkim w większych polskich miastach, gdzie oprócz możliwości podjęcia nauki w prywatnych szkołach językowych, dzieci mogą uczyć się chińskiego już w przedszkolach. Z pewnością daje im to już na starcie przewagę w stosunku do osób rozpoczynających naukę dopiero jako dorośli. Dzieci łatwiej przyswajają język kompletnie inny od naszego, a poprzez osłuchiwanie się, powtarzanie słów i zabawę są w stanie opanować nawet tak trudne niuanse języka jak tony.
Niezaprzeczalne jest, że kontynuując naukę chińskiego w okresie szkolnym i na studiach przełoży się to na ich pozycję na rynku pracy. Już dzisiaj bowiem znajomość tego języka jest atutem nie do przebicia i będzie takim jeszcze zapewne przez wiele lat.

 

 

Podobne artykuły

Jak odróżnić języki azjatyckie ?

Jakich języków warto się uczyć?