Jak ułatwić sobie pracę z programem Microsoft Word – skróty klawiaturowe w programie Microsoft Word dla systemu Windows

Skróty klawiaturowe bardzo przydają się przy obsłudze programu Microsoft Word. Dzięki nim nie trzeba tracić czasu na szukanie myszki i klikanie, wiele czynności można też wykonać znacznie szybciej.

Oto ważniejsze skróty klawiszowe programu Microsoft Word, przystosowane do polskiego układu klawiatury:

      KLAWISZE                             CZYNNOŚĆ                                                   

Skróty klawiszowe używane przy pracy z dokumentami

CTRL+N Otwarcie nowego dokumentu
CTRL+O Otwarcie dokumentu
CTRL+W Zamknięcie dokumentu
CTRL+S Zapisanie dokumentu
CTRL+F Znajdowanie tekstu, formatowania i elementów specjalnych
CTRL+H Zamiana tekstu, określonego formatowania i elementów specjalnych
CTRL+G Przejście do strony, zakładki, przypisu, tabeli, komentarza, rysunku lub innego miejsca
ALT+F4/font> Opuszczenie programu Word
ALT+CTRL+Y Powtórzenie wyszukiwania
ALT+CTRL+S Podział dokumentu
ALT+CTRL+Z Powrót do strony, zakładki, przypisu, tabeli, komentarza, rysunku lub innego miejsca
ALT+CTRL+O Przełączenie na widok konspektu
ALT+CTRL+P Przełączenie na widok układ strony
ALT+CTRL+N Przełączenie na widok normalny
ALT+CTRL+HOME Przeglądanie dokumentu
ESC Anulowanie czynności
 

Formatowanie znaku

CTRL+B Pogrubienie
CTRL+D  Zmiana formatowania znaków (polecenie Czcionka, menu Format)
CTRL+I Kursywa
CTRL+U Podkreślenie
CTRL+SHIFT+A Zmiana liter na wersaliki
CTRL+SHIFT+C Kopiowanie formatowania
CTRL+SHIFT+D Podwójne podkreślenie tekstu
CTRL+SHIFT+F Zmiana czcionki
CTRL+SHIFT+H Sformatowanie tekstu jako ukrytego
CTRL+SHIFT+K Sformatowanie liter jako kapitaliki
CTRL+SHIFT+P Zmiana rozmiaru czcionki
CTRL+SHIFT+W Podkreślenie samych wyrazów (bez podkreślania spacji) 
CTRL+SHIFT+V Wklejenie formatowania
CTRL+SHIFT+Q Zmiana czcionki na Symbol w zaznaczonym tekście
CTRL+SHIFT+ZNAK PLUS Zastosowanie indeksu górnego
CTRL+SHIFT+*(gwiazdka) Wyświetlenie znaków niedrukowanych
CTRL+SHIFT+> Powiększenie rozmiaru czcionki
CTRL+SHIFT+< Zmniejszenie rozmiaru czcionki
CTRL+[/font> Zmniejszenie rozmiaruczcionki o jeden punkt
SHIFT+F3 Zmianawielkości liter
SHIFT+Fl (następnie kliknij tekst, którego sformatowanie chcesz obejrzeć) Obejrzeniesformatowanego tekstu

 Formatowanie akapitów

CTRL+0 (zero)  Dodanie lub usunięcie odstępu jednowierszowego przed akapitem
CTRL+1 Ustawienie pojedynczych odstępów między wierszami
CTRL+2 Ustawienie podwójnych odstępów między wierszami
CTRL+5 Ustawienie odstępu 1,5 wiersza
CTRL+E Wyrównanie akapitu do środka
CTRL+J Wyrównanie akapitudo lewej i prawej
CTRL+L Wyrównanie akapitudo lewej
CTRL+M Wcięcie akapitu z lewej
CTRL+R Wyrównanie akapitu do prawej
CTRL+T Utworzenie wysunięcia
CTRL+Q Usunięcie formatowanie akapitu
CTRL+SHIFT+L Zastosowanie stylu Lista
CTRL+SHIFT+M Usunięcie wcięcie akapitu z lewej
CTRL+SHIFT+N Zastosowanie stylu Standardowy
CTRL+SHIFT+T Likwidacja wysunięcie
ALT+CTRL+1 Zastosowanie styluNagłówek 1
ALT+CTRL+2 Zastosowanie styluNagłówek 2
ALT+CTRL+3 Zastosowanie stylu Nagłówek 3
ALT+CTRL+K Uruchomienie Autoformatowania

Skróty klawiszowe używane do edycji i przenoszenia tekstu i grafiki

CTRL+Z Cofnięcie ostatniej czynności
CTRL+X Wycięcie zaznaczonego tekstu do Schowka
CTRL+DELETE Usunięcie jednego słowapo prawej stronie
CTRL+BACKSPACE Usunięcie jednego słowa po lewej stronie
DELETE Usunięcie jednego znaku po prawej stronie
BACKSPACE Usunięcie jednego znaku po lewej stronie

Kopiowanie i przenoszenie tekstu i grafiki

F2 (następnie przesuń punkt wstawiania i naciśnij klawisz ENTER) Przeniesienie tekstu lub grafiki
CTRL+C Kopiowanietekstu lub grafiki
CTRL+V Wklejenie zawartości Schowka
CTRL+SHIFT+F3 Wklejenie zawartości Kolekcji
ALT+F3 Utworzenie elementuAutotekstu

 Wstawianie znaków specjalnych

CTRL+F9 Pole
CTRL+SHIFT+ENTER Podział kolumny
CTRL+SHIFT+ŁĄCZNIK Łącznik nierozdzielający
CTRL+SHIFT+SPACJA Spacja nierozdzielająca
CTRL+ENTER Podział strony
CTRL+ŁĄCZNIK Łącznik opcjonalny
ALT+CTRL+C Znak zastrzeżenia praw autorskich
ALT+CTRL+R Zastrzeżony znak towarowy
ALT+CTRL+T Znak towarowy
ALT+CTRL+kropka Wielokropek
SHIFT+ENTER Podział wiersza

Zaznaczanie tekstu i grafiki

F8+klawisze strzałek. Naciśnij klawisz ESC, aby anulować tryb zaznaczania. Rozszerzenie zaznaczonego obszaru do określonego położenia w dokumencie
CTRL+A Rozszerzenie zaznaczonego obszaru na cały dokument
CTRL+SHIFT+F8, a następnie użyj klawiszy strzałek. Naciśnij klawisz ESC, aby anulować tryb zaznaczania. Rozszerzenie zaznaczonego obszaru do pionowego bloku tekstu
CTRL+SHIFT+HOME Rozszerzenie zaznaczonego obszaru do początku dokumentu
CTRL+SHIFT+STRZAŁKA W PRAWO Rozszerzenie zaznaczonego obszaru do końca wyrazu
CTRL+SHIFT+STRZAŁKA W LEWO Rozszerzenie zaznaczonego obszaru do początku wyrazu
CTRL+SHIFT+STRZAŁKA W DÓŁ Rozszerzenie zaznaczonego obszaru do końca akapitu
CTRL+SHIFT+STRZAŁKA W GÓRĘ Rozszerzenie zaznaczonego obszaru do początku akapitu
SHIFT+END Rozszerzenie zaznaczonego obszaru do końca wiersza
SHIFT+HOME Rozszerzenie zaznaczonego obszaru do początku wiersza
SHIFT+PAGE DOWN Rozszerzenie zaznaczonego obszaru o jeden ekran w dół
SHIFT+PAGE UP Rozszerzy zaznaczony obszar o jeden ekran w górę
SHIFT+STRZAŁKA W PRAWO Rozszerzenie zaznaczonego obszaru o jeden znak w prawo
SHIFT+STRZAŁKA W LEWO Rozszerzenie zaznaczonego obszaru do jeden znak w lewo
SHIFT+STRZAŁKA W DÓŁ Rozszerzenie zaznaczonego obszaru o jeden wiersz w dół
SHIFT+STRZAŁKA W GÓRĘ Rozszerzenie zaznaczonego obszaru o jeden wiersz w górę
ALT+CTRL+PAGE DOWN Rozszerzenie zaznaczonego obszaru do końca okna

Zaznaczanie tekstu i grafiki w tabeli

SHIFT+F8 Zmniejszenie wielkości zaznaczonego obszaru
SHIFT+TAB Zaznaczenie zawartości poprzedniej komórki
ALT+5 na klawiaturze numerycznej (klawisz NUM LOCK musi by wyłączony) Zaznaczenie całej tabeli
CTRL+SHIFT+F8, a następnie użyj klawiszy strzałek. Naciśnij klawisz ESC, aby anulować tryb zaznaczania. Rozszerzenie zaznaczonego obszaru (blok)
TAB Zaznaczenie zawartości następnej komórki
Naciśnij i przytrzymaj klawisz SHIFT, po czym kilkakrotnie naciśnij klawisz strzałki. Rozszerzenie zaznaczonego fragmentu tabeli do sąsiednich komórek
Kliknij górną lub dolną komórkę kolumny. Przytrzymując klawisz SHIFT, kilkakrotnie naciśnij klawisz STRZAŁKA W GÓRĘ lub STRZAŁKA W DÓŁ. Zaznaczenie komórek

Rozszerzanie zaznaczonego obszaru

F8 Włączenie trybu rozszerzania
F8, a następnie klawisz STRZAŁKA W LEWO lub STRZAŁKA W PRAWO Zaznaczenie najbliższego znaku
F8 (nacisnij raz, aby zaznaczy wyraz; nacisnij dwa razy, aby zaznaczy zdanie, itd.) Zwiększenie wielkości zaznaczonego obszaru
SHIFT+F8 Zmniejszenie wielkości zaznaczonego obszaru
ESC Wyłączenie trybu rozszerzania

Przenoszenie punktu wstawiania

CTRL+STRZAŁKA W LEWO O jeden wyraz w lewo
CTRL+STRZAŁKA W PRAWO O jeden wyraz w prawo
CTRL+STRZAŁKA W GÓRĘ O jeden akapit w górę
CTRL+ STRZAŁKA W DÓŁ O jeden akapit w dół
CTRL+PAGE UP Na początek poprzedniej strony
CTRL+END Na koniec dokumentu
CTRL+HOME Na początek dokumentu
SHIFT+TAB O jedną komórkę w lewo (w tabeli)
SHIFT+F5 Do poprzedniej poprawki
SHIFT+F5 Do miejsca, w którym znajdował się punkt wstawiania, gdy dokument był ostatnio zamykany
ALT+CTRL+PAGE UP Na początek okna
ALT+CTRL+PAGE DOWN Na koniec okna
STRZAŁKA W LEWO O jeden znak w lewo
STRZAŁKA W PRAWO O jeden znak w prawo
STRZAŁKA W GÓRĘ O jeden wiersz w górę
STRZAŁKA W DÓŁ O jeden wiersz w dół
TAB O jedną komórkę w prawo (w tabeli)
END Na koniec wiersza
HOME Na początek wiersza
PAGE UP O jeden ekran w górę (przewijanie)
PAGE DOWN O jeden ekran w dół (przewijanie)

 Poruszanie się w tabeli

SHIFT+TAB Przejście do poprzedniej komórki w wierszu
ALT+HOME Przejście do pierwszej komórki w wierszu
ALT+END Przejście do ostatniej komórki w wierszu
ALT+PAGE U P Przejście do pierwszej komórki w kolumnie
ALT+PAGE DOWN Przejście do ostatniej komórki w kolumnie
STRZAŁKA W GÓRĘ Przejście do poprzedniego wiersza
STRZAŁKA W DÓŁ Przejście do następnego wiersza
TAB Przejście do następnej komórki w wierszu

 Wstawianie akapitów i tabulatorów do tabeli

ENTER Nowe akapity do komórki
CTRL+TAB Tabulatory do komórki

 Skróty klawiszowe używane do tworzenia korespondencji seryjnej

ALT+SHIFT+E Przystąpienie do edycji dokumentu danych korespondencji seryjnej
ALT+SHIFT+F Wstawienie pola korespondencji seryjnej
ALT+SHIFT+M Drukowanie scalonych dokumentów
ALT+SHIFT+N Scalenie dokumentu
ALT+SHIFT+K Przejrzenie korespondencji seryjnej

 Skróty klawiszowe używane do przeglądania dokumentów

CTRL+END Przejście na koniec komentarza
CTRL+HOME Przejście na początek komentarza
CTRL+SHIFT+E Włączenie lub wyłączenie znaczników poprawek
CTRL+\ Przechodzenie między dokumentem głównym a dokumentami podrzędnymi
ALT+CTRL+M Wstawienie komentarza
CTRL+P Drukowanie dokumentu
CTRL+HOME Przeniesienie na pierwszą stronę podglądu przy włączonym pomniejszeniu

 

CTRL+END Przeniesienie na ostatnią stronę podglądu przy włączonym pomniejszeniu
ALT+CTRL+I Przełączenie na podgląd wydruku
PAGE UP lub PAGE DOWN Przeniesienie o jedną stronę podglądu w przód lub w tył przy włączonym pomniejszeniu
Klawisze strzałek Poruszanie się na stronie podglądu przy włączonym powiększeniu

Skróty klawiszowe używane do pracy z polami

F9 Aktualizacja zaznaczonego pola
Fll Przejście do następnego pola
CTRL+F9 Wstawienie pustego pole
CTRL+F11 Zablokowanie pola
CTRL+SHIFT+F9 Odłączenie pola
CTRL+SHIFT+F11 Odblokowanie pola
ALT+F9 Przełączenie między wyświetlaniem kodów wszystkich pól a ich wynikami
ALT+CTRL+L Wstawienie pola LISTNUM
ALT+SHIFT+F9 Wykonanie skoku lub uruchomienie makra z pola wyświetlającego wynik pola GOTOBUTTON lub MACROBUTTON
ALT+SHIFT+D Wstawienie pola DATA
ALT+SHIFT+P Wstawienie pola PAGE
ALT+SHIFT+T Wstawienie pola TIME
SHIFT+F9 Przełączenie między wyświetlaniem kodu pola a jego wynikiem
SHIFT+F11 Przejście do poprzedniego pol

Skróty klawiszowe używane przy pracy w widoku konspektu dokumentu

ALT+SHIFT+1 Pokazanie wszystkich nagłówków o stylu Nagłówek 1
ALT+SHIFT+A lub klawisz gwiazdki (*) na klawiaturze numerycznej Rozwinięcie lub zwinięcie całego tekstu lub wszystkich nagłówków
ALT+SHIFT+L Pokazanie pierwszego wierszu tekstu lub całego tekstu
ALT+SHIFT+ STRZAŁKA W LEWO Przeniesienie akapitu na wyższy poziom
ALT+SHIFT+STRZAŁKA W PRAWO Przeniesienie akapitu na niższy poziom
ALT+SHIFT+STRZAŁKA W GÓRĘ Przeniesienie zaznaczonych akapitów w górę
ALT+SHIFT+STRZAŁKA W DÓŁ Przeniesienie zaznaczonych akapitów w dół
ALT+SHIFT+ZNAK RÓWNOŚCI Rozwinięcie tekstu pod nagłówkiem
ALT+SHIFT+ZNAK MINUS Zwinięcie tekstu pod nagłówkiem
ALT+SHIFT+n Pokazanie wszystkich nagłówków aż do stylu Nagłówek
CTRL+SHIFT+N Przeniesienie do poziomu tekstu podstawowego
Klawisz kreski ułamkowej (/) na klawiaturze numerycznej Ukrycie lub wyświetlenie formatowania znaków

Skróty klawiszowe dla menu

F10 Uaktywnienie paska menu
SHIFT+F10 Wyświetlenie menu podręcznego
ALT+SPACJA Wyświetlenie menu ikony programu (na pasku tytułu programu)
ALT Równoczesne zamknięcie otwartego menu i podmenu
ESC Zamknięcie otwartego menu lub, jeśli otwarte jest podmenu, to zamknięcie tylko jego
HOME lub END Zaznaczenie pierwszego lub ostatniego polecenia menu lub podmenu
STRZAŁKA W DÓŁ lub STRZAŁKA W GÓRĘ (przy wyświetlonym menu lub podmenu) Zaznaczenie w menu lub podmenu następnego lub poprzedniego polecenia
STRZAŁKA W LEWO lub STRZAŁKA W PRAWO Przejście do następnego menu znajdującego się po lewej lub prawej stronie, lub jeśli wyświetlone jest podmenu, przejście między menu głównym a podmenu

Skróty klawiszowe dla pasków narzędzi

F10 Uaktywnienie paska menu na pasku narzędzi
CTRL+TAB lub CTRL+SHIFT+TAB Wybór następnego lub poprzedniego paska narzędzi
TAB lub SHIFT+TAB (kiedy pasek narzędzi jest aktywny) Zaznaczenie na pasku narzędzi następnego lub poprzedniego przycisku lub menu
ENTER (kiedy menu lub pasek narzędzi jest zaznaczony) Otwarcie menu na pasku narzędzi
ENTER (kiedy przycisk jest zaznaczony) Wykonanie na pasku narzędzi czynności przypisanej do przycisku
 

Skróty klawiszowe używane przy pracy ze stronami WWW                                                      |

F9 Odświeżenie
CTRL+K Wstawienie hiperłącza
ALT+STRZAŁKA W LEWO Przejście o jedną stronę do tyłu
ALT+STRZAŁKA W PRAWO Przejście o jedną stronę do przodu

Skróty klawiszowe używane przy pracy z odsyłaczami, przypisami dolnymi i przypisami końcowymi

ALT+CTRL+E Wstawienie przypisu końcowego
ALT+CTRL+F Wstawienie przypisu dolnego
ALT+SHIFT+O Oznaczenia hasła spisu treści
ALT+SHIFT+X Oznaczenie hasła indeksu

 

Klawisze funkcyjne

E Pomoc bieżąca lub Asystent
F2 Przeniesienie tekstu lub grafiki
F3 Wstawienie elementu Autotekstu
F4 Powtórzenie ostatniej czynności
F5 Przejdź do (menu Edycja)
F6 Przejście do następnego okienka
F7 Polecenie Pisownia (menu Narzędzia)
F8 Rozszerzenie wyboru
F9 Aktualizowanie zaznaczonego pola
F10 Uaktywnienie paska menu
Fll Przejście do następnego pola
F12 Polecenie Zapisz jako (menu Plik)
Fl+SHIFT Pomoc kontekstowa lub pokazywanie sformatowania
F2+SHIFT Kopiowanie tekstu
F3+SHIFT Zmiana wielkości liter
F4+SHIFT Powtórzenie czynności Znajdź lub Przejdź do
F5+SHIFT Przejście do poprzedniej poprawki
F6+SHIFT Przejście do poprzedniego okienka
F7+SHIFT Polecenie Tezaurus (menu Narzędzia)
F8+SHIFT Pomniejszenie zaznaczenia
F9+SHIFT Przełączenie między kodem pola i jego wynikiem
F10+SHIFT Wyświetlenie menu podręcznego
Fll+SHIFT Przejście do poprzedniego pola
F12+SHIFT Polecenie Zapisz (menu Plik)
F2+CTRL Polecenie Podgląd wydruku (menu Plik)
F3+CTRL Wycięcie do kolekcji
F4+CTRL Zamknięcie okna
F5+CTRL Przywrócenie rozmiaru okna dokumentu
F6+CTRL Przejście do następnego okna
F7+CTRL Polecenie Przenieś (menu sterowania)
F8+CTRL Polecenie Rozmiar (menu sterowania dokumentu)
F9+CTRL Wstawienie pustego pola
F10+CTRL Maksymalizowanie okna dokumentu
Fll+CTRL Zablokowanie pola
F12+CTRL Polecenie Otwórz (menu Plik)
F3+CTRL+SHIFT Wstawienie zawartości Kolekcji
F5+CTRL+SHIFT Edycja zakładki
F6+CTRL+SHIFT Przejście do poprzedniego okna
F8+CTRL+SHIFT Rozszerzenie zaznaczenia (lub bloku)
F9+CTRL+SHIFT Odłączenie pola
F10+CTRL+SHIFT Uaktywnienie linijki
Fll+CTRL+SHIFT Odblokowanie pola
F12+CTRL+SHIFT Polecenie Drukuj (menu Plik)
Fl+ALT Przejście do następnego pola
F3+ALT Utworzenie elementu Autotekstu
F4+ALT Opuszczenie programu Word
F5+ALT Przywrócenie rozmiaru okna programu
F7+ALT Znalezienie następnego błądu pisowni (opcja Automatyczne sprawdzanie pisowni włączona)
F8+ALT Uruchomienie makra
F9+ALT Przełączenie między wszystkimi kodami pól i ich wynikami
F10+ALT Maksymalizowanie okna programu
Fll+ALT Wyświetlenie kodu programu w języku Visual Basic
Fl+ALT+SHIFT Przejście do poprzedniego okna
F2+ALT+SHIFT Zapisanie (menu Plik)
F4+ALT+SHIFT Opuszczenie programu Word
F9+ALT+SHIFT Wykonanie skoku lub uruchomienie makra z pola wyświetlającego wynik pola GOTOBUTTON lub MACROBUTTON
Fl+CTRL+ALT Wyświetlenie Informacji o systemie Microsoft Windows
F2+CTRL+ALT Otwarcie (menu Pliku)

 

Czytaj również:

Wyszukiwarka Google w pracy tłumacza 

Tłumaczenie niemieckich dokumentów samochodowych

Po nabyciu samochodu od naszych zachodnich sąsiadów, otrzymane przy zakupie pojazdu dokumenty należy przekazać do tłumaczenia tłumaczowi przysięgłemu.

 

 

 

 

 

Najczęściej tłumaczonymi dokumentami są:

Karta pojazdu (Fahrzeugbrief)
Dowód rejestracyjny (Fahrzeugschein)
Nowy dowód rejestracyjny cz. I (ZulassungsbescheinigungTeil I)
Nowy dowód rejestracyjny cz. II (ZulassungsbescheinigungTeil II)
Umowa kupna pojazdu (Kaufvertrag)

 

Poniżej prezentujemy wzory niemieckich dokumentów samochodowych:

Wzór niemieckiej Karty pojazdu (Fahrzeugbrief)

 

Wzór niemieckiego Dowodu rejestracyjnego (Fahrzeugschein)

 

Wzór nowego niemieckiego Dowodu rejestracyjnego część I i II

 

Dwujęzyczna umowa polsko-niemiecka do pobrania tutaj:

Przydane linki:

Jak sprowadzić samochód z Niemiec?

http://www.migrelo.de/poradniki/kupno-i-rejestracja-samochodu-w-niemczech-krok-po-kroku-6470.html

 

Podobne artykuły:

Tłumaczenie austriackich dokumentów samochodowych

Tłumaczenie chorwackich dokumentów samochodowych

Tłumaczenie czeskich dokumentów samochodowych 

Tłumaczenie włoskich dokumentów samochodowych 

Tłumaczenie bułgarskich dokumentów samochodowych

Tłumaczenie duńskich dokumentów samochodowych

Tłumaczenie hiszpańskiego dowodu rejestracyjnego

 

Letnia szkoła języka czeskiego nie tylko dla bohemistów

Uczelnie wyższe w Czechach co roku organizują letnie kursy języka czeskiego przeznaczone dla cudzoziemców, a miejscami ich organizacji są  – oprócz cieszącej się największą popularnością Pragi – również takie czeskie miasta jak Brno, Ołomuniec czy Czeskie Budziejowice.

Oferta zajęć z języka czeskiego jest przeznaczona przede wszystkim dla studentów oraz nauczycieli akademickich bohemistyki i slawistyki, tłumaczy języka czeskiego oraz osób zainteresowanych pogłębianiem znajomości języka czeskiego i czeskiej kultury, ale udział w letnich szkołach języka mogą wziąć również osoby zamierzające rozpocząć naukę języka czeskiego od podstaw.

Uczestnicy zajęć są podzieleni na grupy według poziomu znajomości języka czeskiego. Uczęszczają na lektoraty językowe i uczestniczą w zajęciach z historii i czeskiej literatury. W programie szkół są też specjalne atrakcje, między innymi wycieczki do innych miast, zwiedzanie zabytków, wyjścia na wystawy i koncerty, czy spotkania, w trakcie których śpiewane są czeskie piosenki.

Kursy trwają zazwyczaj od dwóch do czterech tygodni. Różnie też kształtują się ich ceny. W Brnie za miesięczny kurs zapłacić trzeba ok. 1500 EUR, w Ołomuńcu za dwa tygodnie ok. 600 EUR. Koszty kursu można obniżyć wybierając tańszą wersję zakwaterowania, można też znaleźć mieszkanie na własną rękę. Niektóre ze szkół, np. w Ołomuńcu oferują atrakcyjne rabaty dla osób, które po raz kolejny biorą udział w kursie. Największą popularnością cieszą się jednak kursy w Pradze, organizowane przez Uniwersytet Karola. Koszt udziału w czterotygodniowym kursie wynosi ok. 1300 EUR, a w cena obejmuje zajęcia dydaktyczne, zakwaterowanie i wyżywienie oraz wycieczki i dodatkowe atrakcje. Studenci wybierają najczęściej zakwaterowanie w akademiku Kajetanka w pokojach jedno- i dwuosobowych. Zajęcia językowe odbywają się w budynku Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Karola przy Placu Jana Pałacha, z okien którego rozciąga się wspaniały widok na Hradczany. W weekendy organizowane są całodniowe wycieczki za Pragę.

Co roku Ministerstwo Szkolnictwa, Młodzieży i Kultury Fizycznej Republiki Czeskiej oferuje kilkanaście miejsc stypendialnych dla uczestników Letnich Szkół Studiów Słowiańskich na wybranych uczelniach w Republice Czeskiej. Stypendium obejmuje koszty nauki, zakwaterowania, wyżywienia oraz wycieczek organizowanych przez uczelnie. Instytucją przeprowadzającą nabór kandydatów w Polsce i udzielającą szczegółowych informacji na temat Letnich Szkół Studiów Słowiańskich w Republice Czeskiej jest Biuro Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej.

Decyzja o udziale w letniej szkole języka czeskiego jest z pewnością bardzo dobrą opcją dla wszystkich osób zamierzających doskonalić swoją znajomość czeskiego, a różnorodność oferowanych zajęć i możliwość doskonalenia języka w międzynarodowym środowisku sprawia, że oferta ta może stanowić ciekawą alternatywę dla innych form nauki i doskonalenia języka.

Czytaj również:

Yanosik na rynku czeskim i słowackim

 

 

Czy język flamandzki i niderlandzki to ten sam język?

Język niderlandzki i flamandzki są do siebie bardzo podobne, w związku z czym są często ze sobą mylone czy wręcz ze sobą utożsamiane. Pojęcie „język flamandzki” często pojawia się też w odniesieniu do języka mieszkańców Belgii, co też nie do końca jest trafne. Językami urzędowymi w Belgii są bowiem języki niderlandzki, francuski oraz niemiecki. Czym jest zatem język flamandzki?

Jest to określenie języka stanowiącego  grupę dialektów języka niderlandzkiego, używanych przez mieszkańców Flandrii, będącej częścią Belgii. Nazwa „język flamandzki” wzięła się od nazwy grupy etnicznej Flamandów.

Język flamandzki różni się do języka niderlandzkiego przede wszystkim fonetyką i leksyką. Przyjrzyjmy się bliżej tym różnicom.

Różnice fonetyczne

Różnicę między flamandzkim a niderlandzkim można przede wszystkim usłyszeć. Flamandzki wyróżnia się specyficznym akcentem i wymową, której najbardziej charakterystycznymi cechami są:

miękkie, a nie charczące „g”, wymawianie „en” w końcówkach czasowników i generalnie mniej „bulgoczące” brzmienie, aniżeli w języku, którym posługują się Holendrzy. Z punktu widzenia Polaków, wymowa flamandzka jest bardzie „śpiewna” i zdecydowanie łatwiejsza do przyswojenia aniżeli wymowa niderlandzka.

Różnice leksykalne

Zróżnicowanie słownictwa występuje głównie w zakresie terminologii prawniczej oraz biznesowej. Zwłaszcza w zakresie słownictwa związanego z prawem różnice są tak duże, że uniemożliwiają czasami wzajemne zrozumienie się użytkowników języka flamandzkiego i niderlandzkiego.

Zróżnicowanie dotyczy również części „codziennego” słownictwa. We Flandrii niektóre z wyrazów posiadają nie tylko niderlandzką wersję, która jest uważana za „oficjalną”, ale również swoje odpowiedniki flamandzkie. Przykładowo słowo  „ui„[ wersja niderlandzka (AlgemeenBeschaafdNederlands)] i „ajuin” [wersja flamandzka], oznaczają „cebulę”. Istnieje też pewna grupa wyrazów po flamandzku, bez odpowiedników w języku niderlandzkim. Język flamandzki wyróżnia się wyjątkowo dużą liczbą zapożyczeń z języka francuskiego.

Pomimo występowania opisanych różnic, w Polsce nie ma odrębnych tłumaczy przysięgłych języka flamandzkiego. Ich rolę pełnią tłumacze języka niderlandzkiego, do zadań których należą tłumaczenia dotyczące wszystkich dialektów niderlandzkiego, w tym tego stosowanego we Flandrii.

Podobne artykuły:

Język czeski a język słowacki

 

 

 

Czy istnieje język czarnogórski?

Język czarnogórski jest jednym z czterech standardowych wariantów dawnego języka serbskochorwackiego. Jest używany w Czarnogórze, a jego istnieje wskazano w przyjętej w 2007 roku konstytucji tego kraju, w której został on uznany za jeden z języków urzędowych Czarnogóry, odrębny od języka serbskiego, chorwackiego i bośniackiego. Można zaryzykować stwierdzenie, że jest tworem zawiłej polityki regionu byłej Jugosławii, jego status jest bowiem dość kontrowersyjny.

Z technicznego punktu widzenia język czarnogórski jest dialektem ijekawsko-sztokawskim, podobnym do dialektu używanego w zachodniej Serbii, wschodniej Hercegowinie oraz w okolicach Dubrownika. Język używany w Czarnogórze wykazuje jednak niewiele różnic w stosunku do niego. Słownictwo używane w Czarnogórze obejmuje wprawdzie kilka różnic leksykalnych, które nie występują w innych wariantach dawnego języka serbskochorwackiego, jednak różnic tych jest bardzo niewiele. Zgodnie z zapisami konstytucji czarnogórskiej, do zapisu języka czarnogórskiego – na równych prawach – można używać alfabetu łacińskiego i cyrylicy, przy czym powszechniejsze jest użycie alfabetu łacińskiego (np. w telewizji, w Internecie). Od czasu uznania języka na mocy konstytucji Czarnogóry, powstały już oficjalne materiały takie jak podręcznik  ortografii w języku czarnogórskim (Pravopis crnogorskog jezika i pravopisni rječnik, 2009 r.) czy gramatyka języka czarnogórskiego (Gramatika crnogorskog jezika, 2010, autorzy: Adnan Čirgić, Josip Silić, Ivo Pranjković).

Do cech charakterystycznych języka czarnogórskiego należą:

– hiperjekawizm, czyli dwusylabowa wymowa ije

– występowanie dodatkowych (w porównaniu do alfabetu serbskiego) liter: ś  i ź.

Alfabet czarnogórski jest zatem następujący:

Cyrylica:

 А Б В Г Д Ђ Е Ж З З́ И Ј К Л Љ М Н Њ O П Р С С́ Т Ћ У Ф Х Ц Ч Џ Ш

Alfabet łaciński:

A B C Č Ć D Dž Đ E F G H I J K L Lj M N Nj O P R S Š Ś T U V Z Ź Ž

Na tym jednak kończą się jego różnice w stosunku do innych wariantów dawnego języka serbskochorwackiego.

Za występowaniem języka czarnogórskiego opowiadał się między innymi profesor Dubravko Škiljan, pracujący na uczelniach w Lublanie oraz w Zagrzebiu. W jednym z wywiadów, na pytanie o różnice między językiem czarnogórskim a serbskim i chorwacki udzielił następującej odpowiedzi: „…Tylko język czarnogórski ma typologiczne i systemowe warunki, aby być odrębnym językiem, ponieważ posiada odrębne głoski, odrębne fonemy.” Poparcia istnieniu języka czarnogórskiego udzieliła również Agnieszka Spagińska-Pruszak, profesor języków południowosłowiańskich Wydziału Filologicznego w Gdańsku, inni językoznawcy jednak wskazali jednak, że istnienia języka czarnogórskiego nie można umotywować żadnymi racjonalnymi dowodami i że w istocie jest on dialektem języka serbskiego.

Na terenie Czarnogóry, z językiem czarnogórskim jako językiem ojczystym utożsamia się mniej niż połowa osób. Według danych zebranych w czasie spisu ludności z 2011 r. język czarnogórski jako ojczysty podało 36,97% mieszkańców kraju. Pozostali wskazywali język serbski (42,88%), bośniacki (5,33%), chorwacki (0,45%), albański (5,27%) i serbskochorwacki (2,63%).

Obecnie język czarnogórski jest wykładany na 10 uniwersytetach na świecie, równolegle z językiem serbskim, bośniackim i chorwackim.  W toku jest procedura nadania mu oficjalnego międzynarodowego kodu językowego. Propozycja tego to kodu„cgr”.

Wyszukiwarka Google w pracy tłumacza

Wyszukiwarka Google jest w Polsce bardzo popularna i w naszym kraju niemal nie ma konkurencji.  Umożliwia dostęp do zasobów tworzonych przez wiele milionów użytkowników na całym świecie. Dzięki znajomości niektórych z jej funkcji  może stać się cennym narzędziem również w codziennej pracy tłumacza. Nie zamierzamy wcale zachęcać do sprawdzania w niej pisowni czy tłumaczeń, gdyż od tego są słowniki, ale zachęcić do zaznajomienia się z mniej znanymi funkcjami, które mogą sprawić, że korzystanie z tego narzędzia stanie się bardziej wydajne.

Szukanie konkretnego sformułowania

Jeśli wyniki wyszukiwania nie zwracają nam dokładnie tego co chcemy, możemy wspomóc się poprzez podanie szukanej frazy w cudzysłowie. Wyszukiwarka poda nam wówczas wyłącznie wyniki zawierające słowo czy wyrażenie w identycznej postaci co wpisana w cudzysłowie.

Wykluczenie słowa lub frazy z wyników wyszukiwania

Jeżeli chcemy wykluczyć z wyników zapytania słowo albo frazę, możemy to zrobić stawiając znak minus „-” (bez spacji) przed słowem, które chcemy wykluczyć.

Zapewnienie odnalezienia słowa lub frazy w wynikach wyszukiwania

Google ignoruje często używane wyrazy i znaki, na przykład angielskie wyrazy„where”, „the”, „how”, a także niektóre cyfry i litery, które spowalniają wyszukiwanie, nie zapewniając lepszych wyników. Jeżeli często używane słowo jest konieczne do uzyskania pożądanych wyników, można je dołączyć, wstawiając przed nim znak „+”. Należy pamiętać w tym przypadku o wstawieniu spacji przez znakiem „+”.

Wyszukiwanie synonimów

Zdarzają się też sytuacje, gdy interesuje nas znalezienie synonimów danego słowa. Można w tym celu skorzystać  ze znaku „~”. Wówczas oprócz wyrazu, który wpiszemy w wyszukiwarce, znalezione zostaną też wyrazy bliskoznaczne.

Wyszukiwanie symboli wieloznacznych lub nieznanych słów

Nieznane słowo we frazie można zastąpić znakiem„*”.  Na przykład na zapytanie „największy * na świecie” otrzymamy w wynikach linki do treści dotyczących różnych największych obiektów, rzeczy, miejsc na świecie itp.

Operatory zaawansowane

Tzw. operatory zaawansowane to  stosowane w wyszukiwarce google wyrazy o specjalnym znaczeniu,  w określony sposób modyfikujące wyniki wyszukiwania. Przykładem takiego operatora jest np. link: Słowo to po wpisaniu przed adresem strony nie powoduje normalnego wyszukiwania, ale zwraca listę linków prowadzących do wskazanej strony internetowej. Na przykład zapytanie [link: www.wp.pl] spowoduje wyświetlenie stron internetowych, zawierających linki, które kierują do strony głównej Wirtualnej Polski. Pomiędzy operatorem „link:” a adresem URL strony internetowej nie może być spacji.

Operator „OR”

Aby znaleźć strony zawierające jedno z dwóch wyszukiwanych słów, należy wstawić między nie operator OR pisany wielkimi literami.

Operator site:

Operatorem zaawansowanym, który w szczególności może się przydać w pracy tłumacza jest site:

Zwrot ten umożliwia wyszukanie interesującej nas frazy na dowolnej stronie internetowej, której adres wpisujemy tuż za operatorem, a przed wyszukiwaną frazą. Pomiędzy operatorem site:  a domeną nie może być spacji. Na przykład, jeśli chcemy znaleźć informacje o kursach dla tłumaczy na stronie www.meridium-tlumaczenia.com.pl. wpisujemy: „kursy dla tłumaczy site:meridium-tlumaczenia.com.pl”. W ten sposób uzyskany w wynikach wyszukiwania wszystkie podstrony strony internetowej biura, na których znajduje się ta fraza.

Operat site: można też połączyć z określeniem kraju domeny. Na przykład większość stron czeskich znajduje się w domenie .cz. Aby wśród wyników wyszukiwania przykładowo słowa „bank”  pojawiły wyłącznie strony czeskie wystarczy wpisać: „bank site:.cz”
Podobnie, przeszukać można wyłącznie określoną kategorię stron. Zastosowanie wyrażenia „site:edu.cz” ograniczy wyszukiwanie tylko do stron edukacyjnych, zaś „site:gov.cz” tylko do stron rządowych.

A oto inne operatory zaawansowane:

related: Zapytanie: spowoduje wyświetlenie listy stron „podobnych” do określonej strony internetowej. Pomiędzy operatorem related: a adresem URL strony internetowej nie może być spacji.

info: Zapytanie info: spowoduje wyświetlenie niektórych informacji o danej stronie, którymi dysponuje wyszukiwarka Google. Tę samą opcję można również uruchomić wpisują adres strony internetowej bezpośrednio w polu wyszukiwania Google.

define: spowoduje wyświetlenie definicji słów albo całych wyrażeń wpisanych po operatorze define: Definicje będą pochodzić z różnych źródeł internetowych i będą dotyczyć całej wpisanej frazy.

allintitle: użycie tego operatora sprawi, że wyszukiwarka ograniczy wyniki wyszukiwania do dokumentów zawierających dany wyraz lub frazę w tytule.

allinurl: ten operator ograniczy wyniki do stron zawierających wszystkie wyrazy zapytania w adresie URL.

Języki: służy do określenia żądanego języka wyników wyszukiwania

Data: ogranicza wyniki wyszukiwania do stron z ostatnich trzech, sześciu lub dwunastu miesięcy.

@ wstawienie tego znaku przez wyszukiwanym wyrazem spowoduje zwrócenie wyników wyszukiwania w mediach społecznościowych, np. @facebook

filetype: spowoduje podanie w wynikach wyszukiwania wyłącznie dokumentów  w podanym o operatorze filetype: rozszerzeniu. Np. filetype:doc ustawa o rachunkowości poda w wynikach linki do stron z dokumentami o rozszerzeniu doc, zawierającymi frazę „ustawa o rachunkowości”.

Jak już zostało wspomniane, podane wyżej elementy oraz operatory można ze sobą w dowolny sposób łączyć. Wszystko to sprawia, że skuteczność wyszukiwania znacznie wzrasta, a znalezienie danej informacji jest znacznie prostsze i szybsze. Ważne jednak, aby mieć świadomość, że na wszystkie podawane przez wyszukiwarkę google wyniki, jak i na same treści na stronach internetowych zawsze należy patrzeć z pewną dozą krytycyzmu. Codziennie do Internetu trafiają setki tysięcy nowych informacji, w tym takie o niesprawdzonych źródłach lub błędne. Jeśli zatem tylko to możliwe, warto budzące wątpliwości terminy czy informacje sprawdzić również w słownikach, encyklopedii czy innych materiałach drukowanych.

Źródła:

https://support.google.com/websearch/answer/2466433?hl=pl

 

Czytaj również:
Znajomość języków obcych wśród Polaków

 

 

Tłumaczenia poświadczone świadectw szkolnych, dyplomów i suplementów do dyplomów

Przy tłumaczeniu dokumentów ukończenia szkół oraz studiów wyższych, oprócz przepisów wynikających z Ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego, obowiązują dodatkowo wymogi zachowania zgodności z zasadami opracowanymi przez Komisję Europejską, Radę Europy i UNESCO/CEPES.

Zgodnie z „Zaleceniem w sprawie kryteriów i procedur oceny wykształcenia uzyskanego za granicą„, przyjętym przez Komitet Konwencji Lizbońskiej na drugim spotkaniu w Rydze, dnia 6 czerwca 2001 r., nazwy stopni naukowych bądź tytułów zawodowych pozostawia się w oryginalnym brzmieniu, żeby nie wprowadzać nikogo w błąd. Przyrównanie tytułów zawodowych lub stopni i tytułu naukowego nadanego za granicą do jednego ze tytułów i stopni nadawanych w Polsce jest formą uznania ich równoważności, do czego tłumacz przysięgły nie ma uprawnień. Wynika to z art. 24 ustawy z 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz stopniach i tytule w zakresie sztuki /Dz. U. Nr 65, poz. 595/ oraz art. 192 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o Szkolnictwie Wyższym. Rolą tłumacza przysięgłego jest jak najwierniejsze przetłumaczenie danego dokumentu, bez umieszczania w tłumaczeniu jakichkolwiek sądów wartościujących lub przyrównujących poziom wykształcenia do poziomów obowiązujących w Polsce. Przetłumaczenie tytułu zawodowego może wydłużyć, a czasami nawet uniemożliwić procedurę uznania wykształcenia. Przykładowo, np. wtedy jeśli tytuł zawodowy licencjat zostanie przetłumaczony w polskim dyplomie na angielski termin „bachelor”, którego to tytułu nie ma w opisie polskiego systemu edukacji. Zamiana taka nie będzie wcale jednoznacznym określeniem poziomu wykształcenia posiadacza takiego dyplomu, gdyż zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i Irlandii, występuje kilka rodzajów tytułu „bachelor”, z którymi łączą się różne uprawnienia.

Podobnie nazwy szkół, uczelni wyższych czy innych instytucji oświatowych zawsze powinny się znaleźć w tłumaczeniu uwierzytelnionym w oryginalnym brzmieniu.

Pozostawianie nazw tytułów zawodowych, stopni naukowych i nazw szkół i uczelni w ich oryginalnym brzmieniu jest generalną zasadą funkcjonującą w krajach regionu Europy.

Stworzony wspólnie przez Komisję Europejską, Radę Europy i UNESCO suplement do dyplomu, jak również gromadzenie punktów i systemy transferu punktów – wszystkie te elementy zostały opracowane w celu wyjaśnienia treści wykształcenia bez konieczności ich tłumaczenia czy oceniania.

Oczywiście samo tłumaczenie poświadczone świadectwa czy dyplomu nie jest równoważne z jego uznaniem. Informację w kwestii równoważności zagranicznych dyplomów wydają właściwe dla danego kraju instytucje, zajmujące się sprawami uznawalności wykształcenia. W Polsce instytucją taką jest Biuro Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej w Warszawie.

Podobne artykuły:
Tłumaczenie uwierzytelnione zagranicznego prawa jazdy

Tłumaczenie poświadczone  z oryginału czy z kopii ? 

Klauzule uwierzytelniające tłumaczenie  jak brzmią w różnych językach ?

Język wilamowski i groźba jego zaniku

Mieszkańcy małej wioski Wilamowice, znajdującej się w okolicy Bielska-Białej, od stuleci mówią zupełnie odrębnym językiem – językiem wilamowickim (wymysiöeryś). Język, a właściwie etnolekt wilamowicki należy do rodziny języków germańskich, a dokładniej do grupy zachodniogermańskiej. Język ten na terenie obecnych Wilamowic pojawił się najpewniej za sprawą przybyłych na te tereny w XII wieku osadników z Niemiec, Holandii i Szkocji. Dlatego, choć język wilamowicki wywodzi się najprawdopodobniej z XII-wiecznej wersji języka niemieckiego, widoczne są w nim silne wpływy języka niderlandzkiego, dolnosaksońskiego, fryzyjskiego, angielskiego oraz szkockiego.

Do drugiej wojny światowej język wilamowicki był podstawowym narzędziem komunikacji mieszkańców miasteczka. Po roku 1945 jego używanie zostało zabronione przez ówczesne władze komunistyczne, co spowodowało, iż zaczął powoli wymierać. Dziś posługuje się nim zaledwie około 50 osób, głównie starszych oraz grupka pasjonatów, uczących się go z zamiłowania i starająca się zatrzymać proces jego zaniku. W wyniku działań takich osób, w 2003 roku w miejscowej szkole podstawowej zorganizowane zostały lekcje języka wilamowskiego, a nauczaniem zajął się Wilamowski poeta Józef Gara. Jednak chętnych do nauki było niewiele.Z powodu spadku zainteresowania grupa rozpadła się, a dalszym poznawaniem kultury Wilamowskiej zainteresowanych było zaledwie kilka osób. Jedną z nich był Tymoteusz Król, który postanowił nie dopuścić do zaniku języka wilamowickiego i oprócz podjęcia aktywnej nauki tego języka zaczął sam dokumentować i nagrywać osoby mówiące po wilamowicku. Wystąpił również z wnioskiem do Biblioteki Kongresu USA o wpisanie języka wilamowickiego na listę języków świata. Język ten został też zarejestrowany w Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej i w 2007 r. przydzielono mu kod ISO i skrót wym.

W czasach współczesnych prowadzonych jest wiele działań, mających na celu umożliwienie przetrwania języka wilamowickiego. W ramach ratowania wymierającego języka i kultury wilamowickiej powstają nowe utwory i piosenki w tym języku. Kulturę wilamowicką, stroje, pieśni i tańce propaguje Regionalny Zespół Pieśni i Tańca „Wilamowice”, który ma swoją stronę na Facebooku, a Stowarzyszenie Wilamowianie uruchomiło stronę internetową poświęconą językowi i kulturze wilamowickiej.

A oto próbka języka wilamowickiego na przykładzie modlitwy Ojcze nasz:

YnzerFoter, dübystymhymuł,

Daj noma zułzajngywajt;

Daj Kyngrajchzułdö kuma;

Daj wyła zułzajnymhymułan uf der aot;

dosynzergywynłichysbrutgaoynshaojt;

anfercajynsynzersiułda,

wi wir aojfercajn y ynzynsiułdigia;

ny łat yns cyn zynda;

zunderkaonstynsreta fum nistgüta.

[Do Dajs ej z Kyngrajchandymaocht, ans łaowa uf inda.]

                          Amen

 

I krótki film na temat języka wilamowickiego:

 

Zobacz również:

Najdziwniejsze języki świata

Ważność tłumaczeń poświadczonych wykonanych przez tłumacza zaprzysiężonego za granicą

Zgodnie z przepisami obowiązującymi w naszym kraju, wszelkiego rodzaju dokumenty na  potrzeby obrotu prawnego w Polsce powinny zostać przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego, który uprawnienia do wykonywania zawodu nabył w naszym kraju.

Zdarza się, że nieświadomi tego klienci, przebywając za granicą zlecają tłumaczenie różnych dokumentów tamtejszym tłumaczom przysięgłym, chcąc zaoszczędzić choćby na czasie. Niestety, polskie urzędy i instytucje nie uznają tłumaczeń wykonanych przez tłumaczy przysięgłych zaprzysiężonych za granicą, odsyłając je po ponownego tłumaczenia lub uwierzytelnienia przez tłumacza polskiego.

Tłumacz przysięgły może oczywiście w takiej sytuacji jedynie poświadczyć tłumaczenie wykonane przez zagranicznego tłumacza.  Najczęściej stosowaną praktyką w takich przypadkach jest jednak sporządzenie tłumaczenia od nowa, zgodnie z formalnymi wymogami dotyczącymi tłumaczeń poświadczonych w Polsce.  W takim przypadku tłumacz przysięgły ma prawo do pobrania za takie zlecenie pełnego wynagrodzenia.

Szkoda, że najmniej takiej sytuacji prawnej świadomi są klienci, których potrzeba powtórnego tłumaczenia, a w zwłaszcza dokonania kolejnej płatności za tłumaczenie tego samego dokumentu zwykle bardzo irytuje. W szczególności, jeśli za tłumaczenie dokumentów muszą zapłacić „ekspresową” stawkę, gdyż inaczej planowanych formalności nie zdążyliby załatwić w czasie swojego, zwykle dość krótkiego pobytu w kraju.

Czytaj również:

Tłumaczenie uwierzytelnione zagranicznego prawa jazdy 

 

Yanosik na rynku czeskim i słowackim

Yanosik, czyli komunikator i aplikacja ułatwiająca komunikację pomiędzy kierowcami, do tej pory działający na rynku polskim i litewskim, od stycznia tego roku obejmuje swoim zasięgiem również rynek czeski i słowacki.

Decyzja o wprowadzeniu aplikacji w Czechach i na Słowacji wynikała z jej bardzo dobrego przyjęcia na Litwie. Twórcy Yanosika podkreślają, że wprowadzenie go na rynek czeski i słowacki właśnie w okresie zimowym pozwoli wielu kierowcom udającym się w tym czasie na narty do naszych południowych sąsiadów, sprawnie zaplanować swoje wyjazdy.

Aplikacja polega na wymianie w czasie rzeczywistym między kierowcami informacji dotyczących aktualnych warunków czy utrudnień na drogach. Za jej pośrednictwem można dowiedzieć się na przykład o wypadkach, remontowanych odcinkach dróg, miejscach ustawienia fotoradarów czy drogowych patrolach policji. W Polsce Yanosik stał się bardzo popularny, a liczba użytkowników aplikacji to na chwilę obecną około 1,5 mln osób miesięcznie. Warto też dodać, że właściciele Yanosika mają w planach rozszerzenie działania aplikacji również na kolejne kraje. Szczególnie oczekiwany przez kierowców byłby on w Niemczech, Holandii, Austrii, czy też w Słowenii i Chorwacji. Obecnie trwają rozpoznania przepisów w poszczególnych państwach pod kątem zgodnego z prawem ostrzegania przed patrolami policyjnymi.